 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
18.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1992/3887 1992/4876
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi : Kartal 3. Sulh Hukuk Hakimliği
Tarihi : 28.10.1991
Nosu : 1991/4-886
Davacı : Şükrü Yaşamış Vek.Av. Erol Akça
Davalı : Nazım Şikar vs. Vek.Av. Coşkun Aydın
Dava dilekçesinde ortak yapılan dükkanların tescili istenilmiştir.
Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından
temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki
bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Mahkemece davacının kat irtifakına geçirilmiş binanın ortak
yerlerinden bulunan ve projesine göre sığınak olduğu anlaşılan yerde
yaptırmış olduğu bağımsız bölümlerle ilgili olarak 2981 Sayılı Kanunun 16.
maddesine 22.5.1986 gün ve 3290 sayılı Kanunla eklenen ek fıkra hükmü
uyarınca vaki tescil istemi, bilirkişi raporuna dayanılarak ortak yerlerde
inşa edildiği gerekçesi ile reddedilmiştir.
Sözü edilen ek fıkra hükmüne göre daha önce kat irtifakı kurulmuş
binalarda bu kanundan istifade ile bağımsız bölüm kazanılmış ise, bağımsız
bölüm sahibinin 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 44. maddesi gereğince kat
maliklerinin ittifakını sağlayamadığı takdirde kanunda yazılı koşullar
gerçekleştiği ve yükümlülükleri yerine getirdiği takdirde bu bağımsız
bölümlerin tescilini isteyebilir, Yasa hükmünün yollamada bulunduğu 634
sayılı Yasanın 44. maddesi ise, ana gayrimenkulün üstüne kat ilavesi veya
mevcut çekme kat yerine tam kat yapılması veya zemin yada bodrum katlarında
veya arsanın boş kısmında bağımsız bölüm yapımı veya ilevesinden söz
etmektedir.
Kuşkusuz bu bağımsız bölümlerin ana gayrimenkulün ortak yerlerinde
yapılması söz konusudur. O nedenle yapılan veya ilave edilen bağımsız bölümün
mücerret ortak yerlerde yapılmış olması sözü edilen tescil isteminin reddi
için yeterli değildir.
Ancak, Yargıtay'ın yerleşmiş uygulamalarına göre bu suretle kazanılan
bağımsız bölümün özel amaçla tahsis edilmiş ortak yerlerde bulunmaması
gerekir. Özel amaçla tahsis edilmiş ortak yer belirli bir amaca yönelik
olarak ya yönetim planında, yada yasa hükmü gereği bu niteliği belirtilmiş
olan yerdir. Örneğin garaj, kapıcı dairesi, kömürlük, bahçe, çamaşırhane gibi
yerler ana taşınmazın hem ortak yerlerindendir hemde özel amaçlara tahsis
edilmiş yerlerdendir. Bu gibi yerlere yeniden yapım veya ilave suretiyle
kazanılan bağımsız bölümlerin sözü edilen yasa hükmüne göre tescili mümkün
değildir.
Davacının kazanmış olduğu bağımsız bölümler, projesine göre sığınak
olarak ayrılmış yerlerin tadili suretiyle vücuda getirilmiştir. O halde
yukarıdaki ilkeler doğrultusunda sığınak gibi özel amaçla tahsisli yerlerden
olup olmadığı imar mevzuatının bu yönde incelenmesiyle meydana çıkacaktır.
Ana taşınmazda sığınak yapımı ve sığınak için yer ayrılması imar mevzuatı
gereğince zorunlu ise yada zorunluluk olmamasına rağmen (yönetim planında bu
yerin sığınak olarak kullanılması öngörülmüş ise yada tadilattan önce bu
amaçla) fiilen kullanılmakta ise bu yer özel tahsisli ortak yer olup
tesciline olanak yoktur. Ancak sözü edilen yer bu nitelikte değilse koşullar
gerçekleşmiş olduğu takdirde 2981 sayılı Yasanın 16. maddesinin ek fıkrasının
uygulanması suretiyle tescil mümkün olabilecektir.
Mahkemece yukarıda belirtilen yönlerde herhangi bir araştırma ve
inceleme yapılmadan kazanılan bağımsız bölümün ana binanın ortak yerlerinden
olduğundan bahisle davanın reddi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,
temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 1.6.1992 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki M.A.Selçuk V.Canbilen Z.Sağdur T.Demirtaş
|
