 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
İkinci Ceza Dairesi
E. 1992/382
K. 1992/714
T. 24.1.1992
* İDARİ PARA CEZALARI
* ADLİ YARGI
ÖZET : 2918 sayılı Kanunun 112. maddesinin 1. fıkrası; adli yargının yetki ve
görevindeki suçları belirlemiş, 115. maddenin son fıkrasındaki (116. maddede
öngörülen itiraza ilişkin hüküm saklı kamlak üzere...) ve 116. maddenin 3.
fıkrasındaki; "Bu şekilde uygulanan cezalar için araç sahipleri cezanın
tebliği tarihinden itibaren yedi gün içinde yetkili mahkemeye itiraz
edebilirler" hükümlerinden tesbit edilebileceği üzere idari para cezaları
için adli yargıya (itirazi inceleme yoluyla) 116. maddenin 1. fıkrasındaki
eylemle ilgi ve sınırlı olarak yetki ve görev vermiştir.
(2918 s. Trafik K. m. 14, 18, 112/1, 115, 116)
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununa muhalefetten sanık İsmet hakkında,
anılan Kanunun 14 ve 18. maddeleri uyarınca 450.000 lira idari para cezası
ile cezalandırılmasına dair İstanbul Karayolları Ondördüncü Şube
Müdürlüğü'nce verilen 8.7.1991 gün ve 026907 sayılı karara vaki itirazın
reddine ilişkin, (Kocaeli İkinci Sulh Ceza Mahkemesi)nce verilen 25.10.1991
gün ve 1991/442-744 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığı'nca verilen
14.1.1992 gün ve 01841 sayılı yazılı emre müsteniden dava dosyası C.
Başsavcılığı'nın 17.1.1992 gün ve 51 sayılı ihbarnamesiyle Daireye
gönderilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Tüm dosya münderecatına göre; muterizin kiralamış bulunduğu mezkur yapının
Kocaeli Spor Kulübü Başkanlığı'na ait bulunduğu, anılan yapı üzerinde muteriz
tarafından herhangi bir tadilat ve ilave inşaat yapıldığının belirtilmediği
cihetle, 2918 sayılı Kanunun 14 ve 18. maddeleri uyarınca öngörülen cezanın
yapı malikine verilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı
şekilde reddine karar ittihaz edilmiş bulunulmasında isabet görülmediğinden
CMUK.nun 343. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu yazılı emre
atfen ihbar olunmuştur.
Gereği düşünüldü:
8.7.1991 günlü suç tutanağında, eylem 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun
14 ve 18. maddelerine aykırılık olarak gösterilmiş olup 14. maddede de; "Bu
madde hükmüne uymayanlara 50.000 lira para cezası verilir". 18. maddede de;
"Bu madde hükümlerine aykırı olarak izinsiz tesis yapanlar 100.000 lira para
cezası ile cezalandırılır" denilmek suretiyle eylemlere idari para cezası
öngörülmüştür.
Söz konusu Kanunun 112. maddesinin 1. fıkrası Adli Yargının yetki ve
görevindeki suçları belirlemiş, 115. maddenin son fıkrasındaki; (116. maddede
öngörülen itiraza ilişkin hüküm saklı kalmak üzere ...) ve 116. maddenin 3.
fıkrasındaki; "Bu şekilde uygulanan cezalar için araç sahipleri cezanın
tebliği tarihinden itibaren yedi gün içinde yetkili mahkemeye itiraz
edebilirler", hükümlerinden tesbit edilebileceği üzere idari para cezaları
için Adli Yargı'ya (itirazı inceleme yoluyla) 116. maddenin 1. fıkrasındaki
eylemle ilgili ve sınırlı olarak yetki ve görev vermiştir.
Bu düzenlemeler, 115. maddenin son fıkrasındaki "para cezaları ile makemelerce
verilen ve sadece hafif para cezalarına ait olan hükümler kesindir" hükmü ile
birlikte değerlendirildiğinde, doğrudan Adli Yargıya ait olanlar ile 116.
maddede itirazı kabil olan eylemler dışında kalan eylemlerden verilen idari
para cezalarının kesin olduğunu, itiraz yoluyla da olsa Adli Yargı'ya
başvurma olanağının bulunmadığını, dolayısiyle belirtilen haller dışındaki
eylemlerde Adli Yargı'nın yetki ve görevi olmadığını göstermektedir. Bu
nedenle, hakkında Kanunun 14 ve 18. maddelerine göre tutanak düzenlenip idari
para cezası tayin edilen İsmet'in eylemleri de Adli Yargı'nın görev ve yetki
alanı dışında kaldığından Kocaeli İkinci Sulh Ceza Mahkemesi'nin itirazı
kabul ederek ittihaz ettiği karar hukuki değerden yoksun olup yok
hükmündedir.
Açıklanan nedenlerle Yargıtay'ca incelenebilir bir kararın varlığından söz
edilemeyeceğinden yazılı emre dayanılarak düzenlenen tebliğnamedeki isteğin
incelenmesine yer olmadığına ve dosyanın incelenmeksizin C. Başsavcılığı'na
iadesine, 24.1.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
