 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
18.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1992/3531 1992/4741
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi : Ankara 7.Sulh Hukuk Mahkemesi
Tarihi : 12.12.1991
Nosu : 1991/1198-1346
Davacı : İsmet Cantekin
Davalı : M.Ayhan Yurtçu Vekili Av.İ.Hakan Aliefendioğlu
Dava dilekçesinde davacı oturduğu dairenin kat kaloriferinin
bağlanmasına karar verilmesini istemiştir. Mahkemece davanın kabulü cihetine
gidilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki
bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı kiracı açtığı bu dava ile, baımsız bölümünde kira akdine
dayanarak oturduğu davalı kat malikinin, kat mülkiyetine tabi binanın kat
malikleri kurulunun ferdi ısınmaya geçilmesine ilişkin kararına rağmen
bağımsız bölümde kat kaloriferi tesis etmediğinden, tesisatın kendisi
tarafından yapılmasına, ancak giderlerin kira parasından mahsup edilmesine
izin verilmesini istemiş olup, mahkemece dava kabul edilerek o yolda hüküm
tesis edilmiştir.
Mahkemece uygulandığı bildirilen Kat Mülkiyeti Kanunu hükümleri
kiracıya kat malikleri aleyhine böyle bir dava açmaya izin vermemektedir. Kat
Mülkiyeti Kanununun hakimin müdahalesine ilişkin 33. maddesi yalnız kat
maliklerine mahkemeye müracaat hakkını verdiğinden, taraflar arasındaki bu
uyuşmazlık, Kat Mülkiyeti Kanununun hükümleri dairesinde çözümlenebilecek ve
müddeabihin miktarına bakılmaksızın Sulh Mahkemesinde görülecek davalardan
olmadığı cihetle, yazılı olduğu şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Dava niteliği itibariyle kiracı ile kiralayan arasında kira akdine
dayalı bir uyuşmazlığa ilişkin olup Borçlar Kanununun bu konudaki hükümlerine
göre ve genel görev kuralları dairesinde çözümlenmelidir.
Bu nedenle mahkemece öncelikle davanın değeri dikkate alınarak görevli
olup olmadığı belirlenmeli ve yukarıdaki hususlar gözönünde bulundurulmak
suretiyle, dava nitelendirilerek hasıl olacak sonuca göre karar verilmelidir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile hükmün HUMK'nun 428 maddesi gereğince BOZULMASINA,
temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 28.5.1992 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki M.A.Selçuk S.Erçoklu Z.Sağdur T.Demirtaş
|
