 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
18.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1992/2999 1992/4090
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi :Ankara 15. Sulh Hukuk Mahkemesi
Tarihi :26.12.1991
Nosu :1990/963-1511
Davacı :Nimet Güner vek.Av.Naci Berberoğlu
Davalı :Neriman Örücü vek.Av.Göksel Örücü
Dava dilekçesinde ortak yere vaki müdahalenin önlenmesi istenilmiştir.
Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından
temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki
bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Kat Mülkiyeti Kanununun 4/c maddesine göre çatılar ortak yerlerden
olup, aynı kanununun 19. maddesinin değişik 2. fıkrası hükmüne göre kat
maliklerinden biri bütün kat maliklerinin rızası olmadıkça ana gayrimenkulun
ortak yerlerinde inşaat, onarım ve tesis yapamaz.
Yasa ile yasaklanan bir konu da uzun süre sessiz kalmak muvafakat
verildiği anlamına gelmeyeceği gibi esasen davacının tek başına muvafakat
vermesi de yeterli olamayıp, tüm kat maliklerinin rızası yasal zorunluluktur.
Yasanın verdiği bir hakkı kullanmak hakkın suistimalı olarak
nitelendirilemez. Davacının uzun süre bu hakkın kullanmamış olması hakkından
vazgeçtiği anlamına da gelmez.
Bu durumda ortak yerlerden olan çatı arasına sırf kendi kullanımı için
davalının su deposu yapmış olması yasaya aykırılık teşkil ettiğinden bunun
sökülmesi ve projeye uygun olarak eski hale getirilmesine karar verilmesi
gerekirken yazılı olduğu şekilde davanın reddi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,
temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 18.5.1992 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki M.A.Selçuk S.Erçoklu V.Canbilen T.Demirtaş
|
