 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Üçüncü Hukuk Dairesi
E. 1992/2853
K. 1992/20629
T. 14.12.1992
* NİŞAN HEDİYELERİNİN AYNEN VEYA BEDELİNİN İADESİ
ÖZET : Bir nişan hediyesinin mutad sayılabilmesi, bunun yöresel örf ve adete
göre verilen hediyelerden olması hususu yanında, bu gibi hediyelerin maddö
değerinin de günün koşullarına göre fahiş olmayan hediyelerden bulunmasına
bağlıdır ki; bu fahişlik olgusu da daha çok tarafların malö ve sosyal
durumlarıyla ölçümleyip (değerlendirip) sonuca göre karar verilmesi gerekir.
(743 s. MK. m. 86)
Dava dilekçesinde, 8.675.000 lira tutarındaki nişan hediyelerinin aynen veya
bedelen masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü cihetine gidilmiş; hüküm, davacı vekili
tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra, dosyadaki bütün
kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Türk Medeni Kanununun 86. maddesinde değişiklik yapan 3678 sayılı Kanunun 3.
maddesinin gerekçesinde de belirtildiği üzere, bir nişan hediyesinin mutad
sayılabilmesi; bunun yöresel örf ve adete göre verilen hediyelerden olması
hususu yanında, bu gibi hediyelerin maddi değerinin de günün koşullarına göre
fahiş olmayan hediyelerden bulunmasına bağlıdır ki; bu fahişlik olgusu da
daha çok tarafların malö ve sosyal durumlarıyla ölçülmek gerekir. Özellikle
sözkonusu hediyeyi veren nişanlının malö gücünü aşarak (örneğin, büyük borç
yükü altına girerek ya da mal varlığını elinden çıkarmak suretiyle alıp)
verdiği hediyenin, onun yönünden mutad sayılması ve fahiş olmayacağının
kabulü düşünülemez. Aksi takdirde hediye verilen nişanlının haksız
zenginleşmesine yol açılmış olur.
O halde; belirtilen nedenlerle tarafların malö ve sosyal durumlarının da
usulünce araştırılarak buna dair belirlemenin yöresel örf ve adet ölçüleri
ile birlikte değerlendirilmek ve günün koşullarına göre fahiş olup olmadığı
hususu da gözetilmek suretiyle sonuca gidilmesi gerekirken, bu yönlerden
eksik araştırma ve inceleme ile hüküm kurulması, doğru değildir.
Bu itibarla, yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde
hüküm tesisi, isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan
kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), peşin
ödediği temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 14.12.1992
gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
