 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Ondokuzuncu Hukuk Dairesi
E. 1992/2335
K. 1992/6296
T. 30.11.1992
* TİCARE DEFTERLERİN DELİL NİTELİĞİ
ÖZET : Davacının usulüne uygun tutulmuş ticari defterlerinde dava konusu malın
teslim alınmış olduğuna dair bir kayıt bulunmadığına göre, davalı
defterindeki tek yanlı kayıtları TTK.nun 85. maddesi uyarınca davalı lehine
delil oluşturmaz.
(6762 s. TTK. m. 85)(1086 s. HUMK. m. 288)
Taraflar arasındaki menfi tesbit ve ipoteğin kaldırılması davasının yapılan
yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne,
kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacılar
vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup
düşünüldü:
Davacı taraf, davalının göndermiş olduğu malların (62.684.600) TL.lik bölümünü
teslim almadığını iddia ettiğine göre davalının teslime ilişkin savunmasının
HUMK.nun 288. maddesi uyarınca kesin delillerle kanıtlanması gerekir.
Davalı tarafça düzenlenen faturalar, fatura içeriği malın davacıya teslim
edildiğinin kanıtı olamaz. Kaldı ki, bu mallarla ilgili sevk irsaliyelerinde
teslim alanın isim ve imzasının da bulunmadığı, mevcut bilirkişi
raporlarından anlaşılmaktadır.
Diğer yandan, davacının usulüne uygun tutulmuş ticari defterlerinde söz konusu
malın teslim alınmış olduğuna dair bir kayıt bulunmadığına göre, davalı
defterindeki kayıtların TTK.nun 85. maddesi uyarınca davalı lehine delil
teşkil etmeyeceği de kuşkusuzdur.
O halde mahkemece, bu yönler ve malın teslimine ilişkin kanıt yükümlülüğünün
davalı tarafta olduğu gözetilerek, bu konuda davalının varsa başka delilleri
toplanmak, aksi halde savunmayı kapsar şekilde davacıya yemin teklifine hakkı
olduğu hatırlatılmak ve davacının 25.9.1992 tarihli dilekçesindeki beyanı da
dikkate alınmak suretiyle hasıl olacak sonuç dairesinde bir hüküm kurulmak
gerekirken, davalı ticari defterlerindeki tek yanlı kayıtlara dayanılarak
oluşturulan son bilirkişi raporu esas alınmak suretiyle yazılı şekilde karar
verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
S o n u ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davacı taraf yararına
(BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine,
30.11.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
