 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Onbirinci Hukuk Dairesi
E. 1992/1551
K. 1993/2925
T. 29.4.1993
* MADDİ TAZMİNAT
* MANEVİ TAZMİNAT
* VERGİ DAİRESİNCE ÇEKLERİN KABUL EDİLMEMESİ
* ÇEKLERİN KARŞILIKSIZ ÇIKMASI
ÖZET : Davacı, manevi tazminat istemine dayanak yaptığı vergi dairesince
çeklerin kabul edilmediğine ilişkin iddiası, davada subut bulmadığı gibi
davacı çekin karşılıksız çıkması nedeniyle ticarö işlerinde gerileme olduğunu
somut delillerle kanıtlayabilmiş de değildir.
Bu durum karşısında, tanıkların beyanları dikkate alınarak davacı lehine daha
ılımlı bir manevi tazminata hükmedilmesi gerekir.
(818 s. BK. m. 49)
Taraflar arasındaki davadan dolayı (Beyoğlu İkinci Asliye Hukuk Mahkemesi)nce
verilen 5.6.1990 tarih ve 873-409 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı
vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği
anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin muhasebeci olduğunu, hesapta yeterli para
bulunmasına rağmen davalı banka Gebze Şubesinin hesapta para bulunmadığını
belirtmesi nedeniyle keşide ettiği çekin İlyas Bey Vergi Dairesi'ne iade
edildiğini, bunun üzerine anılan vergi dairesinin müvekkilinin çekle yaptığı
ödemeyi iptal ederek alacağını müvekkilinden 10 gecikme zammı ile birlikte
tahsil ettiğini, bu nedenle müvekkilinin (57.575) TL. maddi zarara uğradığı
gibi müşterileri nezdinde de küçük düştüğünü ve bundan sonra vergi dairesinin
müvekkilinin çekle yaptığı ödemeleri kabul etmediğini belirterek, (57.575)
TL. maddi tazminat ile (20.000.000) TL. manevi tazminatın dava tarihinden
itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; tasak odasındaki bir dalgınlığın ağır kusur olarak
nitelenemeyeceğini, davacının halen müvekkili banka ile ilişkisini
sürdürdüğünü belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; toplanan delillere nazaran (57.575) TL. maddi tazminat ile
(5.000.000) TL. manevi tazminatın davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin
istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve
delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin
aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi
gerekmiştir.
2- Ancak, davacı tarafın manevi tazminat istemine dayanak yaptığı, vergi
idaresince çeklerin kabul edilmediğine ilişkin iddiası davada subut bulmadığı
gibi davacı çekin karşılıksız çıkması nedeniyle ticari işlerinde gerileme
olduğunu somut delillerle kanıtlayabilmiş de değildir.
Bu durum karşısında, tanıkların beyanları dikkate alınarak davacı lehine daha
ılımlı bir manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, görevsiz mahkemece
toplanan delillere itibar edilerek hükmedilen tazminat miktarı yerinde
görülmemiş, hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
S o n u ç : Yukarıda (1) nolu bendde yazılı nedenlerle davalı vekilinin sair
temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bendde yazılı nedenlerle hükmün davalı
yararına (BOZULMASINA), ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz
edene iadesine, 29.4.1993 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
