 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Onikinci Hukuk Dairesi
E. 1992/15416
K. 1993/5021
T. 15.3.1993
* KİRA PARASININ ARTIRIM KOŞULU
* TEMERRÜT
ÖZET : 1.2.1992 tarihinden başlayan yeni kira dönemi için kira parasının
tesbiti davası açıldığına, kira sözleşmesindeki kira parasının her yıl 40
zamlı olarak artırılması koşulu kiralayan tarafından kabul edilmediğine göre
kiracı, 1.2.1992 tarihinden itibaren aylık kirayı 40 zamlı olarak ödemek
zorunda değildir.
Bu durumda temerrüt gerçekleşmez.
(818 s. BK. m. 101) (YİBK., 21.11.1966 gün, 19/10 s.)
Merci kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından
istenmesi üzerine; bu işle ilgili dosya mahallinden Daireye 28.12.1992
tarihinde gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü:
1.2.1991 tarihli kira mukavelesinde aylık kiranın 900.000 lira olması ve her
yıl kira bedelinin 40'dan az olmamak kaydı ile artırılması taraflarca kabul
edilmiştir. Kiralıyan, Şubat ve Mart 1992 ayları için aylık 2.000.000 lira
üzerinden takip yapmış; borçlu, yasal süresinde aylık kiranın 900.000 lira
olduğu ve tevdi mahalline yatırıldığından bahisle itirazda bulunmuştur.
Dilekçe içeriğinden,yeni kira dönemi için kira tesbit davası açıldığı,
Dördüncü Sulh Hukuk Mahkemesi'nin 1992/182 esas sayılı dosyasında aylık
kiranın 1.430.000 lira olarak tesbit edildiği, ancak kararın kesinleşmediği
anlaşılmaktadır. 1.2.1992 tarihinden başlayan yeni dönem için kira tesbit
davası açıldığına, kira mukavelesindeki kiranın her yıl 40 artırılması
koşulu kiralayan tarafından kabul edilmediğine göre, kiracı 1.2.1992
tarihinden itibaren aylık kirayı 40 zamlı olarak ödemek zorunda değildir.
Kira tesbit kararının kesinleşmesi halinde kira farkı alacağı için yeniden
takip yapıldığında ve 51 örnek ödeme emri tebliğ edildiğinde kira farkı
ödenmediği takdirde temerrüt gerçekleşir. Kira tesbit davası açılmakla
geçerliliğini yitiren artırım koşuluna dayanılarak Şubat, Mart ayları için
40 farkın ödenmemesi nedeniyle borçlunun temerrüde düştüğünün kabulü ve
720.000 lira üzerinden itirazın kaldırılması isabetsizdir.
S o n u ç : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile merci kararının
yukarıda yazılı nedenle İİK.nun 366. ve HUMK.nun 428. maddeleri uyarınca
(BOZULMASINA), 15.3.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
