 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Birinci Hukuk Dairesi
E. 1992/14080
K. 1993/876
T. 1.2.1993
* TAPU İPTALİ VE TESCİL
* KEŞİF MASRAFLARI
ÖZET : Gerekli tüm giderleri belli etmeyen bir ara kararına dayanılarak keşif
için başvurulmadığından bahisle davanın reddedilmesi doğru değildir.
(1086 s. HUMK. m. 364)
Davacı tarafından; davalı aleyhine açılan tapu iptali, tesçil davasının
yapılan yargılamasında mahkemece, davanın reddine dair verilen kararın davacı
vekili tarafından temyizi üzerine; dosya incelendi, gereği görüşülüp
düşünüldü:
Dava, Hazine adına tespit ve tesçil edilen 773 parsel nolu taşınmazın
tapusunun iptali ile tesçil isteğine ilişkindir. Mahkemece, kesin süreye
uyulmadığı gerekcesiyle davanın reddine karar verilmiştir. HUMK.nun 364.
maddesinde; "keşif, iki taraf usulen davet edildikten sonra vicahlarında ve
davete icabet etmedikleri halde gıyaplarında mahkeme tarafından yapılır..."
denilmiştir. Bu hükme göre, taraflar gelmeseler bile keşif yapılabilir.
Tarafların yokluğunda keşfin yapılabilmesi, keşif giderlerinin noksansız
yatırılması koşuluna bağlıdır; giderlerin yatırılması için kesin süre
verilirken, bu giderlerin açıkça neler olduğu gösterilmeli ve bir keşfin
yapılabilmesi yönünden gerekli bütün giderler sayılıp açıklanmalıdır. Somut
olayda, keşif giderlerine değinen kesin önele ilişkin ara kararında hakim,
katip, bilirkişi gibi görevlilere ödenecek para ile taşıt aracı ücreti ve
davetiye tebliğinin zorunlu kıldığı masraf eksiksiz olarak gösterilmemiş; bu
suretle keşif giderini oluşturan kalemler ve tutarları ayrıntılı ve tam
olarak belirtilmemiştir. Davacı, hangi işler için ne miktar para yatırması
gerektiği hakkında tam bir bilgiye sahip değildir. Mahkeme, yapacağı işe ve
gideceği yere göre gerekli gördüğü taşıt aracının ücretini tespit etmeli ve
araç için ödenecek para miktarını da keşif avansının kapsamına almalıdır. O
halde, gerekli tüm giderleri belli etmeyen böyle bir ara kararına dayanılarak
keşif için başvurulmadığından bahisle davanın reddedilmesi doğru değildir.
Davacı vekilinin temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan
nedenden ötürü HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), peşin alınan
harcın temyiz edene geri verilmesine, 1.2.1993 tarihinde oybirliğiyle karar
verildi.
|
