 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
18.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1992/13653 1993/1975
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi : İstanbul 3. Sulh Hukuk Mahkemesi
Tarihi : 9.7.1992
Nosu : 1990/1025-1992/1342
Davacı : Şükrü Doğancan vs. Vek.Av. Şükrü Doğancan
Davalı : Yelis Belgin Vek.Av. Yalçın Kırmızı
Dava dilekçesinde yönetim planının değiştirilmesi istenilmiştir.
Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından
temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki
bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dava konusu yer bahçe olmakla apartmanın ortak yerlerinden ise de,
yönetim planının 21. maddesi bu bahçenin kullanımını davalıya bırakmış olup,
yönetim planı tüm kat maliklerini ve haleflerini, bağlayıcı nitelikte olan
bir sözleşme olduğu cihetle davalıyı bu inhisarı kullanımdan mahrum edecek
biçimde 21. maddenin iptali isteminin reddinde bir isabetsizlik
görülmemiştir.
Ancak; davacılar ana gayrimenkulün zorunlu hidrofor ihtiyacı için
bahçeye girmek durumunda olduklarını ileri sürerek tesisinden sonra ancak
yılda 1-2 kere girme iznini içerecek şekilde ihtiyaç olduğunu ileri
sürdükleri dikkate alınarak bu konuda gerekli inceleme yapılıp gerekirse
bilirkişiden bu konuda rapor alındıktan sonra davacılara belirtilen amaçla
bahçeye girmeye izin verilip verilmeyeceği konusunda bir karar vermek
gerekirken, cevaba cevap dilekçesinde açıklığa kavuşan istem dikkate
alınmayarak ve eksik inceleme ile davanın reddi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,
temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 19.2.1993 gününde
oyçokluğuyla karar verildi.
Başkan Muh.Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki M.A.Selçuk S.Erçoklu M.Tutar A.Nazlıoğlu
KARŞI OY YAZISI:
Ortak yer olan deniz tarafındaki bahçeye davalının dairesinin
haricinde bir geçiş olmadığından bu yerlerden istifade hakkının davalıya
bırakılması yasaya uygun olup, yönetim planının 21. maddesinin yazılış
biçimden bahçenin mülkiyetinin verildiği anlamı çıkarılamayacağından
Davacının bu hususa ilişkin iptal isteğinin reddi doğrudur.
Ancak kat malikleri ortak yerlerde kendi başlarına bir değişiklik
yapamazlar. Ortak yerlerin düzgün hale getirilmesi veya kullanmanın daha
rahat ve kolay hale getirilmek ve faydanın çoğaltılmasına yarıyacak
yenilikler, kat malikleri kurul kararı ile yapılır (Kat Mülkiyeti Kanununun
42. maddesi) Böyle bir karar alınmadan, dava yolu ile yenilik ve ilave
yapılmasını istemez. Mahkemenin red kararı neticesi itibariyle doğru
olduğundan onanması gerekli bu sebeble çoğunluğun bozma kararına
katılmıyorum.
Muhalif Üye
M.Adnan Selçuk
|
