 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Yirminci Hukuk Dairesi
E. 1992/12243
K. 1993/6700
T. 16.9.1993
* KADASTRO TESBİTİNE İTİRAZ
* ORMAN
ÖZET : Nizalı taşınmazın halen ve öncesinin dahi orman olduğu uzman
bilirkişi raporlarıyla saptandığına, 2510 ve 4753 sayılı Kanunlarda
ormanların dağıtıma tabi tutulamayacağı belirtildiğine ve 3402 sayılı Kanunun
45. maddesinin ilgili fıkralarının Anayasa Mahkemesi'nce iptal edilmesiyle
tapu ve zilyedlik yoluyla ormandan yer kazanma olanağının da kalmamış
bulunmasına göre; artık dayanılan iskan tapusunun geçerli olduğundan bahisle
gerçek kişi lehine hüküm kurulamaz.
(6831 s. OK. m. 1) (2510 s. İskan K. m. 1) (4753 s. ÇTK. m. 8)
Taraflar arasındaki kadastro tesbitine itiraz davasının yapılan duruşması
sonunda; davanın reddi yolunda kurulan hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacı
Orman Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz
dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içindeki tüm belgeler
incelenip, gereği düşünüldü:
Davacı Orman Yönetimi, Gökmenköy Mevkii'nde yeralan 365 ada, 18 parsel sayılı
taşınmazın tesbitine itiraz etmiş, yerel mahkeme davayı reddetmiş, hüküm
davacı Yönetim tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu taşınmazın öncesinin ve halen Devlet ormanı olduğu, yerinde
yapılan keşifte bilgilerine başvurulan orman mühendisi Necati ve Havva'nın
değişik tarihlerdeki raporlarıyla belirlendiği gibi, mahkeme gözlemiyle de
saptanmıştır. Yerel Mahkemenin bu raporlarının mücerret ve gerekçeye
dayanmadığından bahisle, yeterli olamayacağı şeklindeki gerekçesinin hiç bir
yasal dayanağı bulunmamaktadır. Yerel Mahkeme, taşınmazın iskanen verilen
tapulu yer olduğunu ve tapu kaydının geçerli olduğunu vurgulayarak davayı
reddetmiştir. Oysa, 2510 sayılı İskan Yasasının 21. maddesi dağıtılacak
arazileri saymış olup, ormanlar bu maddenin kapsamı dışındadır. Her ne kadar
4753 sayılı Yasanın 64. maddesi anılan maddeyi yürürlükten kaldırmış ise de
dağıtım yapılacak taşınmazlar bakımından 4753 sayılı Yasanın uygulanacağını
öngörmüş ve bu Yasanın 8. maddesi de yine ormanların dağıtılamayacağı hükmünü
getirmiştir. Keza, 3402 sayılı Yasanın 45. maddesinin ilgili fıkralarının
Anayasa Mahkemesi'nce iptal edilmiş olması karşısında tapu ve zilyetlik
yoluyla ormandan yer kazanılması olanağı da kalmadığı düşünüldüğünde, davanın
kabulüne karar verilmek gerekirken, reddine karar verilmesi usul ve yasaya
aykırıdır.
S o n u ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacı Yönetimin, temyiz
itirazlarının kabulü ile hükmün (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek
halinde Yönetime iadesine, 16.9.1993 günü oybirliği ile karar verildi.
|
