 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
18.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1992/11797 1992/12378
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi : Ankara 10.Sulh Hukuk Mahkemesi
Tarihi : 4.3.1992
Nosu : 1991/1309-1992/331
Davacı : Veli Pınarcı Vekili Av. Şükrü Balkaya
Davalı : 1-Tülay Mutlu Vekili Av. Adnan Üstünel
2-Vicdan Kalay
Dava dilekçesinde eski hale getirme ve tahliye ile masrafların davalı
taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü cihetine
gidilmiş, hüküm davalı Tülay Mutlu vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki
bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Tapuda mesken olarak kayıtlı bulunan bağımsız bölümün butik tabir
edilen işyeri olarak kullanılması Kat Mülkiyet Yasasının 24. maddesinin
ikinci fıkrasına aykırı olup, bu aykırılığın giderilmesi gerekli ise de, bu
gibi hallerde Kat Mülkiyeti Kanununun 33. maddesi hükmü de dikkate alınarak
taşınmazı işyeri olarak kullanan kiracının tahliyesine karar verilmeyerek
bağımsız bölümün tapuda kayıtlı olduğu üzere meskene dönüştürülmesine, işyeri
olarak kullanılmasına son verilmesine ve bunun için de davalılara yine 33.
madde hükmü uyarınca süre verilmesine ve bu süre sonunda karar gereği yerine
getirilmediği takdirde ancak tahliyesine karar verilmelidir.
Davalıya yukarıda sözü edildiği üzere mehil verilmeden tahliyeye karar
verilmesi doğru görülmemiştir.
Diğer bir anlatımla, mahkemece verilmesi gereken karar, tapuda mesken
olarak kayıtlı bulunan bağımsız bölümün işyeri olarak kullanılmasına son
verilmesi suretiyle eski hale getirilmesine, bunun için belli bir süre
verilmesine ve bu süre içinde karar gereği yerine getirilmediği takdirde
bağımsız bölümün tahliyesine şeklinde olmalıdır.
Bundan ayrı davacı taşınmazın maliki olmadığı ve taşınmaz üzerinde
herhangi bir şahsi hakka da sahip olmadığı dikkate alınmadan bağımsız bölümün
davacıya teslimine karar verilmesi de usul ve yasaya aykırıdır.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile hükmün HUMK'nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,
temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 7.12.1992 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki M.A.Selçuk S.Erçoklu M.Tutar A.Nazlıoğlu
|
