 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Altıncı Hukuk Dairesi
E. 1992/11541
K. 1992/12166
T. 28.10.1992
* ORTAKLIĞIN GİDERİLMESİ
ÖZET : Müşterek mülkiyet konusu taşınmaz, parselin bütünüdür. Onun üzerindeki
yapı içindeki dava konusu dükkan, ayrı bir irtifak veya mülkiyet konusu
değildir. Böyle olunca, taşınmazın bir bölümünün ortaklığın giderilmesi
davasına konu edilmesi mümkün değildir.
(743 s. MK. m. 627)
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan izaleyi şuyuu davasına dair karar,
davalılardan Hediye tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla;
dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, taşınmaz mal ortaklığının giderilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece,
satış suretiyle ortaklığın giderilmesine karar verilmiş; hüküm, davalılardan
Hediye vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, Yenimahalle-Demetgül Mahallesi Karataş yazısı mevkiindeki 13829 ada 5
parsel sayılı taşınmazdaki 60/415 arsa paylı dükkanın davalılarla ortak
olduğunu, taksiminin mümkün bulunmadığını iddia ederek satış suretiyle
ortaklığın giderilmesini istemiştir.
Davada sözü edilen 13829 ada 5 parsel nolu taşınmaz, 415 m2. miktarlı olarak,
tarafların murisleri Musebbiye ve Münevver (ikisi arasında iştirak mülkiyeti)
ile diğer 14 müşterek paydaş adlarına tapuda kayıtlıdır. Arsa nitelikli olan
taşınmaz üzerinde bina bulunduğu uyuşmazlık konusu değil ise de, dava konusu
edilen ve tarafların murisine ait olduğu iddia olunan dükkan yönünden veya
diğer yapılar yönünden kat irtifakı kurulmadığı, kat mülkiyetinin söz konusu
olmadığı açıkça anlaşılmaktadır. Müşterek mülkiyet konusu taşınmaz, parselin
bütünüdür. Onun üzerindeki yapı içindeki dava konusu dükkan, ayrı bir irtifak
veya mülkiyet konusu değildir. Böyle olunca, taşınmazın bir bölümünün
ortaklığın giderilmesi davasına konu edilmesi mümkün değildir. Bu yüzden
davanın reddine karar verilmesi gerekirken aksi görüşle yazılı biçimde satış
kararı verilmesi hatalı olmuştur. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
S o n u ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün (BOZULMASINA), istek halinde
peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 28.10.1992 tarihinde
oybirliğiyle karar verildi.
|
