 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Yirminci Hukuk Dairesi
E. 1992/11290
K. 1993/5824
T. 5.7.1993
* ORMAN SINIRLANDIRMASINA İTİRAZ
ÖZET : İlk sınırlandırma ve bununla birlikte yapılan 2/B uygulamasına itiraz
davalarında, öncelikle taşınmazın evveliyatının belirli bir yöntemle
araştırılması, tapu ve zilyedlik yoluyla ormandan yer kazandıran 3402 sayılı
Yasanın 45. maddesinin ilgili fıkralarının Anayasa Mahkemesi'nce iptal
edilmiş olması karşısında, bu yollarla ormandan toprak kazanılamayacağı
hususunun gözönünde bulundurulması gerekir. Tapu kaydı, ancak öncesi orman
olmayan taşınmazlar için bir değer taşıyabilir.
Ayrıca, 6831 sayılı Yasanın 3302 sayılı Yasa ile değişik 2/B maddesi uyarınca,
31.12.1981 tarihinden önce bilim ve fen bakımından niteliğini kaybeden
yerler, Devlet ormanı ise Hazine adına orman dışına çıkarılır. Sadece özel
ormanlar sahipleri adına çıkarılabilir.
(6831 s. OK. m. 1, 2, 7, 11) (3402 s. Kadastro K. m. 45)
Taraflar arasındaki orman tahdidine itiraz davasının yapılan duruşması
sonunda, davanın kısmen kabulü ve kısmen reddi yolunda kurulan hükmün
Yargıtay'ca incelenmesi davacılar vekili ve davalı Orman Yönetimi tarafından
istenilmekle; süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar
verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelenip, gereği düşünüldü:
Davacılar, çekişmeli taşınmazların orman kadastro çalışmaları sırasında orman
sınırları içerisine alınmasına itiraz etmişler, Asliye Hukuk Mahkemesince
davanın reddine dair verilen ilk karar davacılar vekilinin temyizi üzerine
Yargıtay Sekizinci Hukuk Dairesi'nce görev yönünden bozulmuştur. Yargıtay
bozma ilamına uyan genel mahkeme davayı görevsizlikle Kadastro Mahkemesine
aktarmış, yerel mahkeme meliginas mevkiindeki taşınmazla ilgili davanın
kısmen kabulüne, içinde ev bulunan 230 m2.lik yerin orman sınırları dışına
çıkarılmasına, bu taşınmazın kalan kısmı ile epek tarlası, cangeller tarlası,
çayırlar tarlasındaki diğer taşınmazlara yönelik davaların reddine karar
vermiş, hükmün meliginas mevkiindeki taşınmazla ilgili, kabule ilişkin bölümü
davalı Orman Yönetimi, redde ilişkin bölümüde davacılar vekili tarafından
temyiz edilmiştir. Dava konusu taşınmazlardan meliginas mevkiinde yeralan
parça için tapu kaydı ibraz edilmiş, Yerel Mahkeme kayıt kapsamı olan 230
m2.lik bölümün orman sınırları dışına çıkarılmasına karar vermiş ise de,
yapılan inceleme ve araştırma hükme yeterli değildir. Şöyle ki; ibraz edilen
Mayıs 1940 tarih, sayfa 124, numara 2'de kayıtlı tapunun maliki İsmail oğlu
Hüseyin olup, davacıların bu malik ile irtibatını gösteren veraset belgesi
alınmamış; ayrıca kaydın Tapu Sicil Müdürlüğünden onaylı örneği ilk tesis ve
intikali gitirtilmemiştir. Öncelikle davacıların tapu maliki ile
irtibatlarını gösteren veraset belgesi ve tapunun onaylı örneği ilgili
kurumdan getirtilmelidir.
Ayrıca, dava ilk sınırlandırma ve birlikte yapılan 2/B uygulamasına karşı
itiraz niteliğinde olduğuna göre, taşınmazın öncesinin belirli bir yöntemle
araştırılması gerekir. 3116 sayılı Yasa ile Devlet ormanları belirlenip, 4785
sayılı Yasa ile tüm ormanlar hiçbir işleme gerek olmaksızın
devletleştirilmiş, 5658 sayılı Yasa ile koşullarının varlığı halinde bazı
yerler iade edilmiştir. Olayda taşınmazın öncesinin de orman olmadığı ileri
sürüldüğüne ve tapuya dayanıldığına göre eski tarihli memleket haritası, hava
fotoğrafları ve amenajman planı Orman İşletme Müdürlüğünden getirtilip
dosyaya konulmalıdır. Tapu ve zilyetlik yoluyla ormandan yer kazandıran 3402
sayılı Yasanın 45. maddesinin ilgili fıkraları Anayasa Mahkemesi'nce iptal
edilmiştir. Bu yollarla ormandan toprak kazanılamayacağı gibi bitki örtüsü
yok edilse dahi, salt orman toprağının orman sayılan yer olarak kabulü
gerekir. Ayrıca, 6831 sayılı Yasayı değiştiren 3302 sayılı Yasanın 2/B
maddesi uyarınca 31.12.1981 tarihinden önce bilim ve fen bakımından nitelik
kaybeden yerler Devlet Ormanı ise Hazine adına çıkarılır. Yalnız özel
ormanlar sahipleri adına çıkarılabilir. Olayımızda özel orman savı söz konusu
değildir. Tapu kaydında da cinsi tarla olarak yazılı bulunmaktadır. Ne var
ki, ilk sınırlandırmaya da itiraz söz konusu olduğuna göre keşifte görev
almış bilirkişiler dışında yeniden seçilecek bir orman mühendisi ve fen ehli
ile tekrar keşif yapılarak yukarıda değinilen belgelerin tamamı uygulanıp,
meliginas mevkiinde yer alan taşınmazın öncesi itibariyle bu belgelerde nasıl
nitelendirildiği, orman sayılan yer olup olmadığı belirlenip, bilimsel
açıklamaları içeren rapor düzenlettirilip; ayrıca, tapu kaydı uygulanıp,
sınırlamalarına göre kapsamı belirlenmeli ve memleket haritasındaki konumunu
gösteren kroki çizdirilmelidir. Bu araştırma sonucu orman sayılan yerlerden
olduğu saptandığı takdirde 4785 sayılı Yasa karşısında tapunun hukuki
değerinden söz edilemeyeceği ve tapu kaydının; ancak, öncesi orman olmayan
taşınmazlar yönünden değer taşıyabileceği nazara alınmalıdır. İlk
sınırlandırma ile birlikte 2/B uygulaması yapıldığına göre yukarıdaki
yöntemle yapılacak araştırma sonucu orman sayılan yerlerden olduğu
belirlendiği takdirde raporlarda yer alan bulgularda nazara alınarak davanın
bu sebeplerle dinlenemeyeceği, 2/B uygulaması söz konusu olmakla, bu yolda da
gerçek kişilerin özel orman dışında değişik bir savla taşınmazın dışarı
çıkarılması yönünden Orman İdaresini zorlayamayacakları ve hukuki yararın
bulunmadığı düşünülmelidir. Bütün bu yönler gözetilmeksizin davanın kısmen
kabulü yolunda hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
S o n u ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacıların ve Orman Yönetiminin
temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün (BOZULMASINA), 5.7.1993 günü oybirliği
ile karar verildi.
|
