 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
İkinci Hukuk Dairesi
E. 1992/10684
K. 1992/11618
T. 19.11.1992
* MİRASTAN İSKAT
* MAHFUZ HİSSE
* TENKİS DAVASI
ÖZET : Murisin aşikar bir hataya dayanmayan isteği iskat edilen mirasçının
miras payını mahfuz hissesine indirir. Öncelikle iskatın aşikar bir hatadan
kaynaklanıp kaynaklanmadığı araştırılır. Eğer bu hal yoksa ve davalı iskat
sebebini isbat edememişse o zaman mahfuz hisseli davacının mahfuz hissesinin
baliğ olduğu miktarın alabilmesi için davaya tenkis davası gibi devam edilir.
(743 s. MK. m. 459, 502)
Cemil ve Cengiz ile Müveddet ve Nurgül arasındaki mirastan iskatın iptali
davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm
davalılar tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp
düşünüldü:
"Miras hakkından iskatın muteber olması için müteveffa tarafından iskatı amir
olan tasarrufta sebebin beyan edilmiş olması lazımdır. Iskat edilen kimse
tarafından itiraz vukuunda bu beyanın doğruluğunu ispat külfeti ıskattan
müntefit olan mirascıya veya lehine vasiyet yapılan kimseye aittir. Bu
beyine, ikame edilmemiş veya iskatın sebebi beyan olunmamış ise, müteveffanın
arzuları, ıskatın sebebi hakkında aşikar bir hatanın neticesi olmadıkça,
tasarruf nisabı miktarında infaz olunur" (MK. 459). Başka bir ifade ile
murisin aşikar bir hataya dayanmayan isteği iskat edilen mirascının miras
payını mahfuz hissesine indirilir. Böyle olunca iskatın iptali davası
kademeli bir isteği kapsar. Öncelikle iskatın aşikar bir hatadan kaynaklanıp
kaynaklanmadığı araştırılır. Eğer bu hal yoksa ve davalı iskat sebebini ısbat
edememişse o zaman mahfuz hisseli davacının mahfuz hissesinin baliğ olduğu
miktarı alabilmesi için davaya tenkis davası (MK. 502) gibi devam edilmek
lazımdır.
Muris vasiyetnamesinde ıskat sebebini açıklamıştır. Davalı ıskat sebebinin
doğruluğu yönünde bir delil getirmediği gibi, ıskatın müteveffanın aşikar bir
hatasından kaynaklandığını kabule elverişli bir delil de yoktur.
Bu yönler gözetilerek davanın tenkis davası şartlarında incelenip tasarrufun
ne miktar için infaz edileceği, ne miktarda tenkisinin gerektiği
belirlenmeden ıskatın iptali ile yetinilmesi doğru bulunmamıştır.
S o n u ç : Davalının temyiz itirazlarının bu sebeple kabulü ile hükmün
(BOZULMASINA), 19.11.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|