 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Dokuzuncu Hukuk Dairesi
E. 1992/10078
K. 1993/5592
T. 12.4.1993
* İŞÇİ - İŞVEREN - İŞYERİ
* BELİRLİ SÜRELİ VE BELİRSİZ SÜRELİ
HİZMET AKDİ
* İHBAR VE KIDEM TAZMİNATI
ÖZET : Davalı ve karşılık davacı işçi, işverene ait iş yerinde belirli
süreli hizmet akdiyle çalışmakta iken sürenin bitiminden önce iş akti
feshedilmiştir. İş Kanununun 13. maddesine göre; ihbar tazminatı, süresi
belirli olmayan hizmet sözleşmeleri için öngörülmüştür. Aynı kanunun aynı
maddesince bildirimin örnekleri sadece süresi belirli olmayan hizmet
akitlerinin feshinde sözkonusu olup, belirli süreli hizmet akdinin sürenin
bitiminden önce sona erdirilmesi durumunda ihbar tazminatı istenemez.
(1475 s. İş K. m. 13)
Davacı; ücret alacağını, davalı ve karşı davacı ise ikramiye temettü kar payı
ve ihbar ve kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, davacının isteğini reddetmiş ve karşı davayı ise kısmen hüküm
altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davacı banka avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla;
dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni
gerektirici sebeplere göre, davacı ve karşılık davalının aşağıdaki bendin
kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Davalı ve karşılık davacı işçi, işverene ait iş yerinde belirli süreli
hizmet akdiyle çalışmakta iken sürenin bitiminden önce iş akti
feshedilmiştir. İş Kanununun 13. maddesine göre; ihbar tazminatı, süresi
belirli olmayan hizmet sözleşmeleri için öngörülmüştür. Zira, İş Kanununun
13. maddesinde de bildirimin önelleri sadece süresi belirli olmayan hizmet
akitlerinin feshinde sözkonusu olup, belirli süreli hizmet akdinin sürenin
bitiminden önce sona erdirilmesi durumunda ihbar tazminatı istenemez. Bu
nedenle, ihbar tazminatına ilişkin isteğin reddine karar vermek gerekirken
yazılı şekilde kabulü isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
S o n u ç : Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan sebeple (BOZULMASINA),
peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.4.1993
gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
