 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
2.HUKUK DAİRESİ
Esas Karar
91/8414 91/11207
Özet:En yakın tüm mirasçılar tarafından red edilen miras
iflas yolu ile tasfiyesi gerekir.
Temyiz eden:Davacı
Osman Recep Arsoygil tarafından açılan tasfiye davasının yapılan
muhakemesi sonunda davanın reddine dair verilen hüküm davacı tarafından
temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
"Miras furuların cümlesi tarafından red edilmiş ise, red keyfiyeti
Sulh Mahkemesince karı kocadan sağ olana tebliğ olunur ve onun tarafından
ancak bir ay içinde miras kabul olunabilir" (M.K.553). Medeni Kanunun
552.madesi uyğulaması sırasında 20.9.1950 günlü 4/10 sayılı İçtihadı
Birleştirme Kararı uyarınca çeviri yanlışlığı dikkate alındığında hükmü
"ölenin en yakın mirasçıları tarafından red edilen miras, sulh Hakimi
tarafından iflas kurallarına göre tasfiye edilir.
Borçlar ödendikten sonra geriye kalan kısım,red vaki olmamış gibi hak sahibi
olanlara verilir"biçiminde anlamak zorunludur. Aksi halde 552.
madde hükmü 553.maddeyi de kapsayacağından kanun vazıının hükümleri tekrar
ederek abesle iştigal ettiğini kabul etmek gerekir (Y.2.H.D.
25.2.1955 günlü 1002-1036 sayılı,10.6.1991 günlü 6623-9045 sayılı kararları
ile Y.H.G.K.nun 29.1.l975 günlü 1682-100 sayılı kararı).
Kanunun öngördüğü en yakın mirasçılardan maksat ölüm anında doğrudan doğruya
mirasçı olan kişilerdir.
Medeni Kanunun 573.maddesinde yer alan hüküm, müteveffanın
alacaklılarını korumak amacı ile vaz edilmiştir. Medeni Kanunun 552.ve
553.maddelerinin atfı ile 576.madde uyarınca yapılacak tasfiye bir süreye
tabi değildir. Bu gibi hallerde 573.madde uyğulanamaz. Resmi tasfiye için
esasen bir istekte gerekmez.(Y.2.H.D.30.1.l951 günlü 508-869 sayılı kararı).
Mahkeme en yakın tüm mirasçıların reddini belirlediği anda iflas usuli ile
tasfiyeye geçmelidir.
Davalı alacaklı, en yakın mirasçıların mirası red ettiğini ileri
sürdüğüne göre iddia incelenip sonucu uyarınca hüküm ve işlem yapmak
gerekirken Medeni Kanunun 532 ve 573.maddelerindeki sürelerin geçtiğinden söz
edilerek isteğin reddi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ:Davacının temyiz itirazının bu sebeple kabulü ile hükmün
BOZULMASINA 23.9.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye
Üye
İ.Yanıkömeroğlu T.Alp H.Dinç F.Kıbrıscıklı C.Koçak
|
