 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
2.Hukuk Dairesi
Sayı:
ESAS KARAR
91/5927 91/8598
ÖZET : Ana baba velayetin kullanılmasında anlaşamazlarsa dava sonunda
birinin yanında kalmasına karar alınabilir.
Taraflar arasındaki velayetin nez'i davasının yapılan muhakemesi
sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği
görüşülüp düşünüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun
sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre
aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
2- Evlilik mevcut iken ana ve baba ortak çocuklarının velayetini
birlikte icra ederler, anlaşmazlık halinde ise babanın oyu geçerlidir.
(M.K.263) Diğer taraftan eşlerden birinin vefatı halinde velayet sağ kalana
ve boşanma halindede çocukların tevdi olunduğu tarafa ait olur. (M.K.264)
Başka bir ifade ile velayet nez edilmedikçe (M.K.274) evlilik birliği
içerisinde eşlerden birine tevdi edilemez.
Diğer taraftan evli olan ve fakat fiilen ayrı yaşayan tarafların
zıtlaşarak fiilen yanlarında bulundurdukları çocuklarının diğer tarafça
görülmesine engel olunması halinde Yargıtay H.G.K.nun 8.ll.l967 günlü ve
245/512 sayılı ve dairemizin l8.9.l984 tarihli ve 7436/6648 sayılı
kararlarında da belirtildiği üzere ortada bir kanun boşluğu söz konusu olup,
hakimin bunu doldurması ve çocuğun kimde kalacağını belirlemesi
gerekmektedir. Ne varki bu belirleme çocuğunu görmesine karşı tarafın engel
olduğunu ileri süren tarafla müşterek çocuk arasında kişisel ilişkiyi
düzenlemekten ibarettir. Yoksa evlilik birliği içerisinde velayetin birlikte
kullanılacağına ilişkin yukarıda açıklanan yasa hükümleri gözden uzak
tutularak velayet düzenlenmesi yoluna gidilmesi tarafların yarattıkları
yasaya aykırı fiili durumlara sonuç ve geçerlilik tanınmasına yol açar ve
kuşkusuz böyle bir yol velayet hukuku açısından kabul edilemez.
Olayda velayetin davalıdan nezini gerektiren Medeni Kanunun
274.maddesinin yasal unsur ve şartlarının oluşmadığı dikkate alınarak
mahkemece yapılacak iş müşterek çocuklara ruhsal ve bedensel gelişmelerinin
ve günlük gereksinmelerinin en iyi bir şekilde sağlanması için ana ve babadan
hangisinin yanında kalmasını zorunlu kıldığını belirlerde küçüklerin anaya
tesliminden ve ayrıca diğer tarafla küçükler arasında kişisel ilişki
kurmaktan ibarettir. Bu yön gözönünde tutulmadan yasa hükümlerinin yorumunda
yanılgıya düşülerek devam eden evlilik birliğine rağmen müşterek çocukların
velayetlerinin müştakilen eşlerden birine tevdiini sonuçlayacak biçimde
hüküm kurulması usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan hükmün gösterilen sebeple BOZULMASINA, 30.5.1991
tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
BAŞKAN ÜYE ÜYE ÜYE ÜYE
İ.Y.Ömeroğlu N.K.Yalçınkaya Nedim Turhan Ş.D.Kabukçuoğlu A.N.Tuncer
|
