 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Onbirinci Hukuk Dairesi
E. 1991/4793
K. 1992/11215
T. 7.12.1992
* REESKONT FAİZİ
ÖZET : Taraflar arasında sözleşme ilişkisi olması sebebiyle TTK.nun 21.
maddesi hükmünce reeskont faizi istenmesi mümkün bulunduğundan, davacı
yararına ikinci ödeme tarihinden itibaren reeskont faizinin hüküm altına
alınması gerekir.
(6762 s. TTK. m. 21)
Taraflar arasındaki davadan dolayı, (Ankara Asliye Dördüncü Ticaret
Mahkemesi)nce verilen 29.3.1991 tarih ve 262-204 sayılı hükmün temyizen
tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi
içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği
konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, Ömer isimli bir şahıs tarafından ........... Bankası Düsseldorf
temsilciliğinden davalıya 3000 DM. tutarında havale gönderildiğini, havale
karşılığı olarak 15.6.1989 tarihinde 3.152.520 TL.nın davalıya ödendiğini,
ancak sehven havale çıkışı bilgisayar hafızasından yapılmadığından 22.8.1989
tarihinde 3000 DM. karşılığı olarak davalıya 3.353.070 TL. tekrar ödeme
yapıldığını, mükerrer ödenen bu paranın iadesi için davalıya ihtarname keşide
edildiğini ileri sürerek mükerrer ödeme tarihi olan 22.8.1989 tarihinden dava
tarihine kadar işleyen 1.423.723 TL. ile asıl alacak 3.353.070 TL. toplamı
4.776.793 liranın 54 faizi ile birlikte davalıdan tahsilini, fazlaya
ilişkin haklarının saklı tutulmasını talep etmiştir.
Davalıya, duruşma günü ve dava dilekçesi tebliğ edilmesine rağmen, davalı
duruşmaya gelmemiş ve yazılı savunma da yapmamıştır.
Mahkeme, davacı tarafça gönderilen ihtarnamenin davalıya adreste
bulunamadığından tebliğ edilemeyip iade edildiği, dava konusu paranın
mükerrer ödenmesi hususunun davacı tarafça yapılan hatalı işlemden
kaynaklandığı, esasen davacının durumu bu şekilde değerlendirip davalıya
ihtarname göndererek üç günlük ödeme süresi tanıdığı gerekçesiyle davanın
kısmen kabulü ile 3.353.070 TL.nın dava tarihinden itibaren 54 faizi ile
birlikte davalıdan alınıp davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin
reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Davacı banka, davalı adına gönderilen havalenin davalıya mükerrer olarak
ödendiğini ileri sürerek havale konusu DM. karşılığını Türk parası olarak
reeskont faizi ile birlikte talep etmiş bulunmaktadır.
Yapılan ikinci ödeme sebebiyle TTK.nun 21. maddesi hükmünce reeskont faizi
istenmesi mümkün bulunduğundan, davacı yararına ikinci ödeme tarihinden
itibaren reeskont faizinin hüküm altına alınması gerekirken, kararda
gösterilen gerekçeyle bu istemin reddi doğru olmamıştır.
S o n u ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının
kabulü ile kararın davacı yararına (BOZULMASINA), ödediği temyiz peşin
harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 7.12.1992 tarihinde
oybirliğiyle karar verildi.
|
