 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Beşinci Hukuk Dairesi
E. 1991/35747
K. 1992/3339
T. 24.2.1992
* KAMULAŞTIRMASIZ ELATMA
ÖZET : Kamulaştırmasız elatma davaları da kamulaştırma bedelinin artırılması
davaları gibi idareler ile kişiler arasında, idarece elatılan taşınmaz malın
bedelinin tesbiti ile alınması istemine ilişkindir.
(2942 s. Kamulaştırma K. m. 11, 15)
Taraflar arasındaki kamulaştırmasız elatma nedeniyle taşınmaz malın bedelinin
alınması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair
verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davalı idare vekili yönünden verilen
dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup gereği görüşülüp
düşünüldü:
Dava, kamulaştırma yapılmaksızın idarece elatılan yerin bedelinin alınması
istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı idare vekilince
temyiz edilmiştir.
Yapılan inceleme, araştırma ve alınan rapor hüküm kurmaya yeterli değildir.
Şöyleki:
1- Kamulaştırmasız elatma davaları da kamulaştırma bedelinin artırılması
davaları gibi idareler ile kişiler arasında idarece elatılan taşınmaz malın
bedelinin tesbiti ile alınması istemine ilişkindir. Bu bakımdan değer biçme
yönteminin de birbirine uygun olması gerekir. O halde, değer takdiri için
2942 sayılı Kanunun 15. maddesinin öngördüğü biçimde üç kişilik bilirkişi
kurulu oluşturulması, taşınmaz mal elkoyma gününde arazi niteliğinde
bulunduğuna göre olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net geliri
üzerinden bilimsel yolla değerinin biçilmesi, varsa arta kalan kısımda değer
değişikliği olup olmadığının incelenmesi gerekirken ziraat mühendisi olan tek
bilirkişinin düzenlediği rapora dayanılarak arazi bedelinin tahsiline karar
verilmesi,
2- Su altında kalan kısmın TMK.nun 912. maddesine göre tapu kaydının terkinine
karar verilmesi gerekirken idare adına tesciline karar verilmesi,
Doğru görülmemiştir.
Davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün yukarıda
açıklanan nedenlerle HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), peşin
alınan temyiz harcının istediğinde ödeyene geri verilmesine, 24.2.1992
gününde oybirliğiyle karar verildi.
|