 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Onuncu Hukuk Dairesi
E. 1991/332
K. 1991/7461
T. 1.10.1991
* ÜST GÖSTERGE TABLOSUNDAN AYLIKBAĞLANMASI TALEBİ
ÖZET : Davacı 29.8.1988 tarihinde aylık bağlanması için Kuruma başvurmuştur.
Bu durumda 506 sayılı Kanunun geçici 69. maddesinde öngörüldüğü şekilde 3395
sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği tarihi takibeden yıl başından, diğer bir
deyimle 1.1.1988 tarihinden itibaren enaz bir takım yılı dolduktan sonra
yapılmış bir istek sözkonusu olmadığından, geçici 69. maddenin uygulanması ve
üst gösterge tablosu ile ilgilendirilmesi mümkün değildir. Bu nedenle,
Kurumun davacıya normal gösterge tablosuna göre aylık tahsis etmesi doğrudur.
Öte yandan, normal gösterge tablosundan aylık bağlanırken, göstergenin sözü
edilen Kanunun 61/B. maddesi uyarınca belirleneceği ve ortalama yıllık
kazanan bulunmasına esas olacak son beş takvim yılının prim hesabına esas
tutulan kazanç tutarlarını, anılan yasanın 78. maddesindeki üst sınırları
geçmeyeceği belirtilmiştir.
(506 s. SSK. m. 69, 78, 61/B)
Davacı, 1400 göstergeden aylık bağlanmasının hatalı olduğundan bahisle, 3700
göstergeden aylık bağlanması gerektiğinin tesbitine karar verilmesini
istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı Avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin
süresinde olduğu anlaşıldıktan ve tetkik hakimi tarafından düzenlenen
raporla, dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve
aşağıdaki karar tesbit edildi:
Davacı, kendisine üst gösterge tablosunun 3700 göstergesinden aylık bağlanması
gerekirken, normal gösterge tablosunun tavanı olan 1400 göstergeden aylık
bağlanmasının hatalı olduğundan bahisle Kurum işleminin düzeltilmesini ve üst
göstergeden aylık bağlanmasını istemektedir.
Davalı, işlemin doğru olduğunu savunmuş ve mahkeme davayı kabul etmiş, hükmü
davalı Kurum temyiz etmiştir.
Davacının 1.2.1963-1.2.1969 döneminde 1044 gün, Türkiye'de sigortalı
çalışmaları bulunduğu ve 1.9.1976-1.1.1987 döneminde ise Almanya'da
çalıştığı, 3720 günlük işbu hizmet kesimini, 3201 sayılı Yasa uyarınca
borçlandığı, 29.8.1988 tarihinde yaşlılık aylığı tahsisini istediği ve
kendisine 1.9.1988 tarihinden itibaren normal gösterge tablosunun tavanını
oluşturan 1400 göstergesi üzerinden yaşlılık aylığı bağlandığı, dosya
içeriğinden anlaşılmaktadır.
Davacının 29.8.1988 tarihinde aylık bağlanması için kuruma başvurmuştur. Bu
durumda 506 sayılı Kanunun geçici 69. maddesinde öngörüldüğü şekilde, 3395
sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği tarihi takibeden yıl başından, diğer bir
deyimle 1.1.1988 tarihinden itibaren enaz bir takvim yılı dolduktan sonra
yapılmış bir istek sözkonusu olmadığından, geçici 69. maddenin uygulanması ve
üst gösterge tablosu ile ilgilendirilmesi mümkün değildir. Bu nedenle,
Kurumun, davacıya normal gösterge tablosuna göre aylık tahsis etmesi
doğrudur. Öte yandan, normal gösterge tablosundan aylık bağlanırken,
göstergenin sözü edilen Kanunun 61/B maddesi uyarınca belirleneceği ve
ortalama yıllık kazancın bulunmasına esas olacak son beş takvim yılının prim
hesabına esas tutulan kazanç tutarlarını, anılan Yasanın 78. maddesindeki üst
sınırları geçemiyeceği ortadadır. Başka bir anlatımla, yurtdışı borçlanma
primine tekabül eden kazançlar 78. maddedeki üst sınırlardan yüksekte olsa
dahi, sınırı aşan fazlalık aylığa esas gösterge tesbitinde dikkate
alınmayacaktır. Borçlanmaya esas prim tutarına tekabül eden yıllık kazancın,
üst sınırı aşmasına rağmen, yasa koyucunun böyle hallerde, gösterge tesbitine
ilişkin ayrık hükümler getirmemesi bilinçli bir suskunluk olup, borçlanılan
hizmet dönemlerine ilişkin primlerin, hizmetin geçtiği yıllarda, kurumca
tahsil edilememiş ve nemalandırılamamış olmasının sakıncalarını gideren bir
denkleştirme düşüncesine dayanmakta olduğundan, haksız ve adaletsiz
sayılamaz.
İşbu fiili ve hukuki gerçekler gözetilmeksizin, davanın reddi yerine, yazılı
düşüncelerle kabulü, usul ve kanuna aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve
hüküm bozulmalıdır.
S o n u ç : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle (BOZULMASINA),
1.10.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|