 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Ceza Genel Kurulu
E. 1991/3-72
K. 1991/100
T. 1.4.1991
* ORMAN SUÇU
(Orman Kanununun 91. maddesinin
son fıkrası)
ÖZET : 2896 sayılı Kanun ile değişik 6831 sayılı Orman Kanununun 91.
maddesinin son fıkrasında; yasa koyucu suç yerini değil, orman için köyde
oturanları nazara almış, orman içi köylülerinin, köylerinin sınırları içinde
suç işlemeleri halinde, diğer köylülere göre daha az ceza ile
cezalandırılmalarını kabul etmiştir.
Suç konusu olayda, Orman İşletmesinin yazısında suçun işlendiği ve sanıkların
oturdukları köyün "orman dışı köyü" olduğu bildirildiğinden, sanıklar
hakkında Orman Kanununun 91/son maddesinin uygulanması gerekmektedir. Bu
itibarla direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.
(6831 s. OK. m. 91/2, 91/son)
Dikiliden yakacak niteliğinde ağaç kesmek suçundan sanıklar Ali, Ahmet,
(A.K.), İsmail ve Ömer'in 6831 sayılı Orman Yasasının 91/2-9; 647 sayılı
Yasanın 4. maddeleri uyarınca 30.000 lira ağır para cezasıyla
cezalandırılmalarına, tazminat ve nisbi harç tayinine ilişkin, (Tosya Sulh
Ceza Mahkemesi)nce verilen 6.6.1989 gün 699/280 sayılı hükmün C. Savcısı
tarafından temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay Üçüncü Ceza Dairesi,
3.5.1990 gün 11859/4858 sayı ile;
"Orman İşletme Müdürlüğünün 31.3.1987 tarihli yazısında, Zincirlikuyu Köyü'nün
orman içi köyü olmadığı bildirilmesine göre, sanıklar hakkında Yasanın 91/son
maddesinin de uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi"
İsabetsizliğinden hükmü bozmuş,
Yerel Mahkeme ise, 19.6.1990 gün 117/178 sayı ile;
"Sanıklar, Zincirlikuyu Köyü nüfusuna kayıtlı olup aynı köyde ikamet
etmektedirler. 91/son fıkranın uygulanabilmesi için ilk şart, suçun işlendiği
yerin orman içi köy sınırları içinde olmasıdır. Orman İşletme Müdürlüğü
yazısında bu köyün orman dışı köy olduğu ve suçun köy sınırları içinde
işlendiği belirtildiğine göre sözü edilen hüküm uygulanamaz" gerekçesiyle
önceki hükümde direnmiştir.
Bu hükmün de Yargıtay'ca incelenmesi davaya katılan vekili tarafından
süresinde istenildiğinden dosya, Yargıtay C. Başsavcılığı'nın bozma istemli
19.2.1991 tarihli tebliğnamesiyle Birinci Başkanlığa gönderilmekle; Ceza
Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
İkamet ettikleri köyün mülki hudutları içinde kalan ormandan hayvanlarına
yedirmek için ağaç keserken yakalanan sanıkların, Orman Yasasının 91/2, 9.
maddesi gereğince cezalandırılmalarına karar verilen olayda, Özel Daire ile
Yerel Mahkeme arasında oluş ve subutta bir ihtilaf bulunmamaktadır.
Uyuşmazlık, sanıklar hakkında Orman Yasasının 91. maddesinin son fıkrasının
uygulanıp uygulanamayacağına ilişkindir.
2896 sayılı Yasa ile değişik, 6831 sayılı Orman Yasasının 91. maddesinin son
fıkrasında; "14. maddedeki suçları, suçun işlendiği orman içi köy nüfusuna
kayıtlı ve fiilen bu köyde oturanlar dışındakilerin işlemesi halinde
yukarıdaki cezalar iki misli artırılır" hükmü yer almaktadır.
Orman Yasası ile; orman içi köyünde oturan ve burada nüfusa kayıtlı olanlar
lehine özel hükümler getirilmiştir. Örneğin, 31 ve 32. maddelerde, mülki
hudutları içinde devlet ormanı bulunan köylerde, bu köy nüfusuna kayıtlı ve
köyde oturan ihtiyaç sahiplerine emval verilebileceği kabul edilmiştir. Yine,
ormanda kesim ve istihsal işlemleri de öncelikle orman köylüleri tarafından
yerine getirilmekte ve maliyet bedeli üzerinden kendilerine yakacak odun
verilmektedir. Uyuşmazlığa konu hüküm de, orman içi köylüleri lehine
düzenlenmiş hükümlerdendir. Maddeye göre; köyün, orman için köyü olması,
suçun bu köy sınırları içindeki ormandan işlenmesi, failin bu köy nüfusuna
kayıtlı olması ve fiilen bu köyde oturması hallerinde ceza artırılmayacak, bu
koşullardan birinin gerçekleşmemesi halinde ise ceza, iki misli
artırılacaktır. Fıkranın uygulunabilmesi için suçun işlendiği yerin orman
için köyü olması şart değildir. Suçun, orman kenarı veya orman dışı köylerde
işlenmesi halinde, failin o köyde oturup oturmadığına bakılmaksızın, sözü
geçen fıkra ile uygulama yapılmalıdır. Yasa koyucu suç yerini değil, orman
içi köyde oturanları nazara almış, orman içi köylülerinin, köylerinin
sınırları içinde suç işlemeleri halinde, diğer köylülere göre daha az ceza
ile cezalandırılmalarını kabul etmiştir.
Maddi olayda, Orman İşletmesinin 31.3.1987 tarihli yazısında suçun işlendiği
ve sanıkların oturdukları köyün "Orman dışı köyü" olduğu bildirildiğinden,
sanıklar hakkında Orman Yasasının 91/son maddesinin uygulanması
gerekmektedir. Bu itibarla, direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.
S o n u ç : Açıklanan nedenlerle, Yerel Mahkeme direnme hükmünün istem gibi
(BOZULMASINA), 1.4.1991 günü oybirliğiyle karar verildi.
|
