 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Dördüncü Ceza Dairesi
E. 1991/2957
K. 1991/3712
T. 11.6.1991
* SANIĞIN TERHİS TARİHİ(Raporlarda çelişki)
ÖZET : A) Sanığın terhis tarihi araştırılarak sonucuna göre 353 sayılı Yasanın
20. maddesi uyarınca işlem yapılıp yapılmayacağının düşünülmemesi,
B) Mağdurlar hakkındaki raporlar, Adli Tıp Kurumu'na gönderilerek raporlar
arasındaki çelişki giderildikten sonra bir karar verilmesi gerektiğinin
düşünülmemesi yasaya aykırıdır.
(353 s. ASKM. m. 20)
Yaralama suçundan sanıklar Halim, Necmi ile Muammer hakkında, Türk Ceza
Yasasının 456/1; 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri uyarınca sanıkların
900.000'er lira ağır para cezasıyla hükümlülüklerine ilişkin, (Kelkit Asliye
Ceza Mahkemesi)nden verilen 1989/70 esas, 1990/49 karar sayılı ve 12.9.1990
tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi Üst C. Savcısı ile sanıklar Halim,
Necmi ile Muammer tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan;
Yargıtay C. Başsavcılığı'nın 9.5.1991 tarihli bozma isteyen tebliğnamesiyle
13.5.1991 tarihinde Daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve
kapsamına göre görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve
gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde
görülmemiştir. Ancak:
A- Sanıklardan Muammer hakkında, terhis tarihi araştırılarak sonucuna göre 353
sayılı Yasanın 20. maddesi uyarınca işlem yapılıp yapılmayacağının
düşünülmemesi,
B- Mağdur hakkındaki raporlar Adli Tıp Kurumuna gönderilerek raporlar
arasındaki çelişki giderildikten sonra bir karar verilmesi gerektiğinin
düşünülmemesi,
C- Kabule göre; mağdur ve tanıkların anlatımları arasındaki çelişkilerin
giderilmesi, giderilemediği takdirde anlatımlardan hangisinin inanılmaya
değer olduğunun değerlendirilerek ve mağdurdan 15 gün işten alıkoyan
yaralamayı kimin yaptığı sorulup açıklattırılarak sonucuna göre;
1- Sanıkların suça katılıp katılmadığı, katılmışlarsa katılma derecelerinin
belirlenmesi,
2- 15 gün işten bırakan eylemi işleyen sanık belli olduğu takdirde öbür
sanıklar için kanıtların kabul ediliş biçimine ve suç niteliğine göre T.C
Yasasının 456/4 ya da 464. maddesinden hangisinin uygulanacağının
belirlenmesi,
3- 15 gün işten alıkoyan eylemi yapan sanık belirlenemediği ve bu eylemde
öngörülen hareketin sanıklar tarafından yapıldığı kabul edildiği takdirde
sanıklar hakkında T.C Yasasının 463.maddesinin uygulanacağının gözetilmesi,
gerekirken eksik soruşturma ve yetersiz gerekçeyle hüküm kurulması,
Yasaya aykırı ve Üst C. Savcısı ve sanıkların temyiz nedenleri ile
tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN (BOZULMASINA),
11.6.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
