 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Yirminci Hukuk Dairesi
E. 1991/213
K. 1991/241
T. 26.12.1991
* ORMANA ELATMANIN ÖNLENMESİ
ÖZET : Öncesi orman olan taşınmazın bitki örtüsü tahrip edilse dahi salt orman
toprağının yine orman olarak kabulü zorunludur.
Anılan raporlar ve ilamlar 1984-1985 tarihlerine rastladığına göre, 1981
yılından sonra oluşmuş dayanak niteliğini taşır. Bu durumda, 1981 yılında
nitelik kaybından söz edilerek, dışarı çıkarılması çelişki teşkil eder. O
halde, yukarıda sözü geçen ceza ve hukuk mahkemelerine ait ilamlar, yapılacak
yeni bir keşifle yerine uygulanmalı ve dava konusu yerle ilgisi saptanıp, bu
ilamların tarafları bağlayıcı kesin hüküm niteliği taşıdığı düşünülüp sonuca
göre karar verilmelidir.
(6831 s. OK.) (4785 s. OKDK.) (5658 s. OKEK.)
Davacı Orman İşletme Müdürlüğü tarafından, davalı Selim aleyhine 26.10.1988
gününde verilen dikelçe ile kadastro tesbitinin iptali istenilmiştir.
Yerel Mahkemece yapılan duruşma sonunda, davanın reddi yolunda kurulan
03.10.1991 tarihli hükmün Yargıtay'ca incelenmesi Orman Genel Müdürlüğü
tarafından istenimekle; süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin
kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelenip,
gereği düşünüldü:
Davacı yönetim, tahdit dışına çıkarılan taşınmazın nitelik kaybetmediğini,
aynı yerle ilgili olarak, davalı hakkında ceza mahkemesince verilmiş
mahkumiyet kararı ve ayrıca yine davalının elatmasının önlenmesi yolunda
Asliye Hukuk Mahkemesince verilmiş hüküm bulunduğunu, bu olguya göre
taşınmazın orman rejimi dışına çıkarılamayacağını ileri sürerek işlemin
iptalini ve tahdit içinde bırakılmasını istemiş, yerel mahkeme davayı red
etmiştir. Ancak, yapılan inceleme ve araştırma hükme yeterli bulunmamaktadır.
Şöyle ki; aynı yerle ilgili olarak Sulh Ceza Mahkemesine ait 1979/109 Esas ve
1984/184 Karar sayılı mahkumiyet ilamı ve Asliye Hukuk Mahkemesine ait
1981/60 Esas, 1984/269 Karar sayılı elatmanın önlenmesi ve kal' yolundaki
hükmü içeren ilamın Yargıtay'dan geçmek suretiyle kesinleştiği anlaşılmıştır.
Bu dosyalar içerisinde taşınmazın orman sayılan yer olduğu yolunda uzman
bilirkişiler tarafından verilmiş 16.06.1984 ve 28.04.1984 tarihli raporların
yer aldığı gözlenmiştir. Öncesi orman olan taşınmazın bitki örtüsü tahrip
edilse dahi salt orman toprağının yine orman olarak kabulü zorunludur. Anılan
raporlar ve ilamlar 1984-1985 tarihlerine rastladığına göre, 1981 yılından
sonra oluşmuş dayanak niteliğini taşır. Bu durumda, 1981 yılında nitelik
kaybından söz edilerek, dışarı çıkarılması çelişki teşkil eder. O halde,
yukarıda sözü geçen ceza ve hukuk mahkemelerine ait ilamlar yapılacak yeni
bir keşifle yerine uygulanmalı ve dava konusu yerle ilgisi saptanıp, bu
ilamların tarafları bağlayıcı kesin hüküm niteliği taşıdığı düşünülmeli,
değinilen hususlar nazara alınmadan hüküm kurulamaz.
Eksik incelemeye dayalı karar usul ve yasaya aykırıdır.
S o n u ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı yönetimin temyiz
itirazlarının kabulü ile hükmün (BOZULMASINA), 26.12.1991 tarihinde oybirliği
ile karar verildi.
|
