 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Altıncı Hukuk Dairesi
E. 1991/2131
K. 1991/3340
T. 8.3.1991
* MADDİ HATAYA DAYALI ONAMA-BOZMA
* YENİDEN İNCELEME
* ORTAKLIĞIN GİDERİLMESİ
ÖZET : Dava konusu taşınmaz kat mülkiyetine çevrilmek suretiyle giderilmesine
engel teşkil ettiği söylenen ve karar yerinde kabul edilen tüm çatı katının
onaylı mimarı projesi olduğu ileri sürülmüş ve bu projenin belediyeden
getirtilmesi çok belirgin şekilde talep edildiği halde bu talebin hiç dikkate
alınmamış olması ve projenin getirtilmemiş olması ve buna göre taşınmazın
davalıların kabul ettiği üzere kendi payları müşterek kalmak şartı ile ikiye
taksimi mümkün olup olmadığının araştırılmamış olmasının nazardan uzak
tutulması maddi hata niteliğinde bulunduğundan, sonradan ibraz edilen bu tam
çatı katına ait proje de dikkate alınarak taşınmaz üzerindeki ortaklığın Kat
Mülkiyeti Kanununun 3, 10, 12, 50. maddesine göre kat mülkiyetine çevrilmesi
suretiyle giderilmesi yönünden yeniden incelenmesi için onama kararının
kaldırılarak yerel mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.
(634 s. KMK. m. 3, 10, 12, 50)
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan ortaklığın giderilmesi davasına dair
karar, davalılar tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dos-yadaki
bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, bir parça taşınmaz mal ortaklığının giderilmesine ilişkin olup mahkemece
satış suretiyle ortaklığın giderilmesine dair verilen kararın Dairemizce
onanıp geri çevrilmesi üzerine, davalılar tarafından onama kararında maddi
hata yapıldığı ileri sürülmesi sebebiyle dosya geri gönderilmekle, dosya
tekrar incelendi:
Dava konusu taşınmazda yarı pay sahibi Mediha vekillerinin 28.3.1990 tarihli
dilekçe ile 1200 ada, 46 parsel üzerindeki binanın paydaşlar arasında taksimi
mümkün olmadığından satış suretiyle ortaklığın giderilmesi istenmiştir.
Davalı vekili ise, taşınmazın aynen taksiminin mümkün olduğundan 634 sayılı
Kat Mülkiyeti Kanununa göre paydaşlığın kat mülkiyetine çevrilmesi suretiyle
giderilmesini istemişlerdir. Daha sonra 12.7.1990 tarihinde verdiği
dilekçelerle davalılar kendilerine ait 1/2 hissenin müşterek bırakılmasını
kabul etmişlerdir.
Mahkemece; mahallinde keşif yapılmış, getirtilen kayıt ve inşaat projeleri
yerine uygulanmış, kargir ana yapının 1 bodrum zemin kat, 1 ve 2. katlardan
ve bir de tam çatı katından ibaret olduğu, bodrum kattaki müştemilatın bir
kısmının kaçak proje dışı üç daire haline getirildiği ve tam çatı katından
proje dışı yapılması sebebi ile kat mülkiyetine çevrilmesi suretiyle taksimi
mümkün olmadığı verilen bilirkişi raporunda belirtilmiştir. Bunun üzerine
davalı taraf çatı katının onaylanmış projesi olduğunu, 23.11.1990 tarihli
dilekçesinde ve diğer beyanlarında ileri sürmüş ve belediyeden bunun tasdikli
mimar projesinin istenmesini talep etmiştir. Bu talep mahkemece hiç dikkate
alınmadan ve çatı katı ile ilgili projenin celbine tevessül edilmeden
taşınmazın üst katına "çatı katına" kaçak bina yapıldığından ve bodrum
kattaki müştemilatın bir kısmının bağımsız kaçak daireler haline getirildiği
ve kaçak kısımların projeye uygun hale getirilmesi büyük masraf gerektiği
esas alınarak taşınmazdaki ortaklığın satışı suretiyle giderilmesine karar
verildiği ve bu kararın da davalılar tarafından temyiz üzerine 28.12.1990 gün
ve 16374/16625 sayı ile karanın onandığı görülmüştür.
Usulün 444/III. fıkrasının 2. bendindeki hükme göre, genel kural olarak aynı
Kanunun 8. maddesinde gösterilen şuyuun giderilmesine dair hükümler karar
düzeltmeye tabi değildir. Ancak, onama veya bozma kararlarında maddi anlamda
hatalar yapılmışsa bozma ve onama kararları bu maddi hatalar sebebi ile her
zaman yeniden inceleme konusu edilebilir.
Yargıtay uygulamalarında maddi hata kavramı, dar anlamda kullanılmamaktadır.
Bir savunmanın veya delilin gözden kaçmış olması veya kararın esasına etkili
bir konunun araştırılmamış olması da maddi hata kavramı içinde
düşünülmektedir. Ve böyle bir hata ile makul bozma ve onama kararlarının
taraflar için kazanılmış hak oluşturmadığı da yine Yargıtay uygulamalarında
kabul edilmektedir.
Dava konusu taşınmaz, kat mülkiyetine çevrilmek suretiyle giderilmesine engel
teşkil ettiği söylenen ve karar yerinde kabul edilen tüm çatı katının onaylı
mimarı projesi olduğu ileri sürülmüş ve bu projenin belediyeden getirtilmesi
çok belirgin şekilde tlep edildiği halde, bu talebin hiç dikkate alınmamış
olması ve projenin getirtilmemiş olması ve buna göre taşınmazın davalıların
kabul ettiği üzere kendi payları müşterek kalmak şartı ile ikiye taksimi
mümkün olup olmadığının araştırılmamış olmasının nazardan uzak tutulması
maddi hata niteliğinde bulunduğundan sonradan ibraz edilen bu tam çatı katına
ait proje de dikkate alınarak taşınmaz üzerindeki ortaklığın, Kat Mülkiyeti
Kanununun 3, 10, 12, 50 maddesine göre kat mülkiyetine çevrilmesi suretiyle
giderilmesi yönünden yeniden incelenmesi için onama kararının kaldırılarak
yerel mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.
S o n u ç : Dairemizin 28.12.1990 tarih ve 16374/16625 sayılı onama kararının
kaldırılmasına, yerel mahkemenin 26.11.1990 gün ve 1990/484-1320 sayılı
kararının yukarıda açıklanan sebeble (BOZULMASI), 8.3.1991 tarihinde
oybirliğiyle karar verildi.
|
