 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Hukuk Genel Kurulu
Sayı
Y A R G I T A Y İ L A M I
Esas Karar
91/2-519 92/69
Özet:Elyazısı ile tanzim edilen vasiyetnamelerde tanzim yerinin
gösterilmesi vasiyetnamenin geçerlik şartlarındandır. Vasiyetname düzenleme
yerinin vasiyetname içeriğinden yararlanılarak yorum yolu ile tesbit
edilebilmesi halinde bu şart yerine gelmiş sayılır. Somut olayda
vasiyetnamenin tanzim yeri yazılmadığı gibi bu eksiklik yorum yolu ile
doldurulamadığı için başkaca bir inceleme yapılmadan vasiyetnamenin iptaline
karar verilmesi usul ve kanuna uygun olmuştur.
Taraflar arasındaki vasiyetnamenin iptali davasından dolayı yapılan
yargılama sonunda Bakırköy 2. Asliye Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair
verilen 2.11.1989 gün ve 465-978 sayılı kararın incelenmesi davalılar
vekilleri tarafından istenilmesi üzerine (... Taraf deliller toplanmadan ve
özellikle davalı tanıklar dinlenmeden eksik inceleme ile hüküm kurulması usul
ve kanuna aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekirken bu yön temyiz
incelemesi sırasında gözden kaçmış ve vaki karar düzeltme isteği yerinde
görülerek önceki onama kararının kaldırılarak hükmün gösterilen sebeple
bozulması uygun düşmüştür..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri
çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda
direnilmiştir.
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz
edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği
görüşüldü.
Dava vasiyetnamenin iptali istemine ilişkindir. Uyuşmazlık el yazısı
ile düzenlenmiş bulunan ancak düzenleme yeri gösterilmeyen vasiyetnmenin
geçerli kabul edilip edilmeyeceği noktasında toplanmaktadır. Hemen belirtmek
gerekir ki iptali istenen vasiyetnamenin vasiyetçinin eli mahsulü olduğu
altına atılı imzanın kendisine ait bulunduğu hususu taraflar arasında
tartışma konusu değildir.
MK.un (el yazısı ile vasiyetname) başlığını taşıyan 485. maddesinde
vasiyetçinin bizzat tanzim edeceği vasiyetnamenin baştan aşağıya kadar tanzim
edildiği mahal sene ay ve gün dahi olduğu halde bizzat kendi el yazısı ile
yazılmış ve imza edilmiş olmasının gerektiği hükme bağlanmıştır. Ayrıca
27.2.1952 gün ve 7/2 sayılı Yargıtay inançları birleştirme kararında el
yazısı ile tanzim edilen vasiyetnamelerde tanzim yerinin gösterilmesinin
vasiyetnamenin geçerlik koşulu olduğu belirtilmiştir. Anılan Yargıtay
inançları birleştirme kararından sonraki süreç içerisinde bu konuda
vasiyetname düzenleme yerinin vasiyetname içeriğinden yararlanılarak yorum
yolu ile tespit edilebileceği kabul edilerek bir ifade ile biraz
yumuşatılmaya gidilmiş ve bu uygulama da yargısal kararlarda devamlılık
kazanmıştır. Nitekim Hukuk Genel Kurulunun 17.1.1990 gün ve 644-8 sayılı
kararında da aynı ilke benimsenmiştir.
Ne varki somut olayda el yazısı ile düzenlenen vasiyetnamede düzenleme
yeri bulunmadığı gibi vasiyetnamenin içeriğinden yorum yolu ile de olsa bu
yerin belirlenmesi mümkün değildir. O itibarla yerel mahkemece mevcut
delillerin değerlendirilmesi suretiyle geçerlik koşulundan yoksun bulunan
vasiyetnamenin iptali isteğine ilişkin davanın kabul edilmesi doğrudur. O
halde usul ve yasaya uygun bulunan direnme kararı onanmalıdır.
SONUÇ : Davalılar vekili temyiz itirazlarının reddi ile direnme
kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA, oyçokluğuyla karar
verildi. 19.2.1992
|
