 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Beşinci Hukuk Dairesi
E. 1991/16767
K. 1991/28110
T. 25.9.1991
* KAMULAŞTIRMA
(Bina ve ağaçlar)
ÖZET : 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 19/11. maddesine göre başkası adına
tapulu sahipsiz ve zilyedi tarafından iktisap edilmemiş yerin
kamulaştırılmasında bina ve ağaçların 11 ve 12. maddeler uyarınca takdir
olunan bedeli zilyedine ödenir.
(2942 s. Kamulaştırma K. m. 19/11)
Taraflar arasındaki kamulaştırma değerinin artırılması davasından dolayı
yapılan yargılama sonunda; kamulaştıma değerinin artırılması davasının
reddine dair verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili yönünden
verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla; dosaydaki belgeler okunup iş
anlaşıldıktan sonra, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, tapusuz taşınmaz mal üzerinede bulunan yapı ve ağaçların kamulaştırma
bedelinin artırılması isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davacının verilen mehle rağmen mülkiyet hakkının sübutuna dair dava
açıp ilam, ibraz etmediğinden davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı
vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Kıymet takdir komisyonu raporunda yapının ve ağaçlarının zilyedinin davacı
olduğu tesbit edilmiş, bedeli kendisine ödenmesi üzerine davacı arttırma
davası açmıştır. İdare yapı ve ağaçların davacıya ait olduğunu önceden kabul
ettiği gibi duruşmada da karşı çıkmamıştır.
2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 19/11. maddesine göre başkası adına tapulu
sahipsiz ve zilyedi tarafından iktisap edilmemiş yerin kamulaştırılmasında
bina ve ağaçların 11 ve 12. maddeler uyarınca takdir olunan bedeli zilyedine
ödenir. Ağaç ve yapının davacıya ait olduğu idare tarafından da kabul edilmiş
olduğundan mahkemece yukarıda sözü geçen Kanunun 15/4. maddesi gereğince
oluşturulacak bilirkişi kurulunca dava konusu muhtesatın değerini tesbit
ettirilerek doğacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken davacıya mülkiyet
hakkını ispat için dava açmak üzere mehil verilip, buna uygulmadığından söz
edilerek davanın reddine karar verilmesi,
Doğru görülmemiştir.
Davacı vekilinin temyiz nedenleri yerinde olduğundan hükmün yukarıda açıklanan
nedenlerle HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA) ve peşin alınan
temyiz harcının istenildiğinde ödeyene geri verilmesine, 25.9.1991 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
|
