 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Onaltıncı Hukuk Dairesi
E. 1991/16019
K. 1992/10971
T. 2.10.1992
* ORMAN
* ZİLYEDLİK
ÖZET : Orman veya orman toprağının zilyedlikle kazanılması mümkün değildir.
(6831 s. OK. m. 1, 9)
Taraflar arasında kadastro tesbitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün
Yargıtay'ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu
anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, gereği görüşüldü:
Kadastro sırasında 123 ada 183, 185 ve 186 parsel sayılı 7050, 11750 ve 5690
metrekare yüzölçümündeki taşınmazlar kayıt miktar fazlası olmaları nedeniyle
Hazine adına tesbit edilmiştir. Davacı, vergi kaydı ile kazandırıcı
zamanaşımı zilyetliğine dayanarak dava açmıştır. Mahkemece, davanın kısmen
kabulüne ve dava konusu 185 parselin davalı Hazine, 183 ve 186 parsellerin
davacı adına tapuya tesciline karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı Hazine
tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece yapılan araştırma, inceleme ve uygulama hükme yeterli
bulunmamaktadır. Temyize konu olan 183 ve 186 sayılı parseller kayıt miktar
fazlası olması nedeniyle Hazine adına tesbit edilmiştir. Vergi kayıtları
usulen uygulanmamış, komşu parsellere ait tutanak suretleri ve dayanak
kayıtları getirtilerek bilirkişi ve tanık sözleri denetlenmemiştir. Öte
yandan, eylemli olarak parselin kuzeyinde orman bulunmaktadır. Mahkemece,
orman yönünden araştırma ve inceleme yapılmamıştır. Orman veya orman
toprağının zilyetlikle kazanılması mümkün değildir. Taşınmazın bulunduğu
bölgede orman tahdidi yapıldığı anlaşılmaktadır. Mahkemece tahdit haritası ve
mazbatası getirtilerek usulen yerel ve ormancı bilirkişiler aracılığı ile
mahalline uygulanmamış, taşınmazın tahdit haritası kapsamında kalıp kalmadığı
araştırılmamış ve zilyetlikle iktisaba elverişli olup olmadığı kesin olarak
belirlenmemiştir. Ayrıca, bilirkişi ve tanıkların zilyetlik konusundaki
sözleri soyut niteliktedir. Zilyetliğin başlangıç tarihi olaylara dayalı
olarak bilirkişi ve tanıklara açıklattırılmamış, tesbit bilirkişileri tanık
sıfatı ile dinlenerek beyanlar arasındaki aykırılığın giderilmesine
çalışılmamıştır. Eksik inceleme ile hüküm kurulması isabetsiz olduğundan
temyiz itirazlarının bu nedenlerle kabulü ile hükmün (BOZULMASINA), 2.10.1992
gününde oybirliğiyle karar verildi.
|