 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Birinci Hukuk Dairesi
E. 1991/14140
K. 1991/1517
T. 8.2.1991
* MUVAZAA İDDİASI
* ZAMANAŞIMI
ÖZET : Muvazaalı işlem hiçbir hüküm doğurmayacağı gibi zaman geçmekle de
geçerlilik kazanamaz. O nedenle zamanaşımına tabi değildir.
(818 s. BK. m. 18)
Taraflar arasında görülen davadan dolayı verilen 27.12.1988 tarih 427-837
sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen incelenmesi süresinde davacı vekili
tarafından istenilmekle; süresinde verildiği ve kayıt olunduğu anlaşılan
temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelenerek,
gereği düşünüldü:
Davacı; gerek dava dilekçesinde, gerekse duruşma sırasında verdiği layıhasında
"muvazaa" hukuksal nedenine dayandığını bildirmiş, iptal ve tescil isteğinde
bulunmuştur. Mahkemece, zamanaşımının gerçekleştiğinden söz edilerek davanın
reddine karar verilmiştir. Ne varki, muvazaalı işlemin hiçbir hüküm
doğurmayacağı ve böyle bir işlemin zaman geçmekle de geçerlilik
kazanamayacağı kararlılık gösteren yargısal uygulamada ve öğretide açıkca
vurgulanmış bulunmaktadır. O halde, davanın esasının incelenip
değerlendirilmesi ve sonuncuna göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı
olduğu üzere reddedilmesi doğru değildir. Davacının temyiz itirazları
yerindedir. Kabulüyle hükmün belirtilen nedenden ötürü HUMK.nun 428. maddesi
gereğince (BOZULMASINA), 16.5.1989 tarihinde yürürlüğe giren Avukatlık Ücret
Tarifesinin 14. maddesi gereğince gelen temyiz eden vekili için 100.000 lira
duruşma avukatlık parasının temyiz edilenden tahsiline, peşin alınan harcın
temyiz edene geri verilmesine, 8.2.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
