 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Dokuzuncu Hukuk Dairesi
E. 1991/13051
K. 1992/1302
T. 13.2.1992
* USTA YARDIMCISI
* BÜRO GÖREVİ
* ÜCRET
ÖZET : İş Kanununun 60. maddesine göre ücrette indirim yapılamayacağı hususu
asıl ücret içindir. Fiilen yapılan işin özelliğine göre öngörülen diğer
ödemeler bu maddenin kapsamına girmez.
(1475 s. İş K. m. 60)
Davacı, usta yardımcısı kadrosunda çalıştırılması gerektiğinin tesbitiyle
ücret farkı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla; dosya
incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve özellikle davacının işi
değiştirilmiş olsa dahi 1475 sayılı İş Kanununun 60. maddesine göre, asıl
ücretten indirim yapılamıyacağından asıl ücret farkının ve bunun
yansımasından doğan işçilik haklarının hüküm altına alınmış olması doğru
olup, davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmediğinden
reddine.
2- Davacı, 1973 yılında EGO.'da sakat işçi olarak işe alınmış, 1979'da da usta
yardımcılığı kadrosu verilmiş, iş yeri 1984 yılında davalı TEK'e devredilmiş,
bu devirden sonra sakat işçi olarak fiilen usta yardımcılığı görevini
yapamıyacağı gerekçesi ile büro işçiliği kadrosuna alınmıştır. Mahkemece
davacının büro işçiliği kadrosunda gösterilmesine rağmen fiilen usta
yardımcılığı işini yaptığı, bunun aksinin davalı tarafça ispat edilmediği
gerekçesi ile TİS'yle usta yardımcıları için öngörülen iş güçlüğü tazminatına
karar verilmiş isede, davacıya büro işçiliği kadrosu verildikten sonra fiilen
usta yardımcılığı yaptırılıp yaptırılmadığı, fiilen büro işinde mi, yoksa
usta yardımcılığı işinde mi çalıştırıldığı dosyadan kesinlikle
anlaşılmamaktadır. Şayet fiilen usta yardımcılığı işinde çalışmışsa usta
yardımcıları için öngörülen iş güçlüğü tazminatını alması gerekir. Aksi halde
bu tazminatı alamaz. Zira, İş Kanununun 60. maddesine göre, ücrette indirim
yapılamayacağı hususu asıl ücret içindir. Fiilen yapılan işin özelliğine göre
öngörülen diğer ödemeler bu maddenin kapsamına girmez. Sicil dosyasındaki
belgelerde davacının büro işçisi olarak gösterildiği görülmektedir.
Yazışmalar da böyledir. Bu durumda usta yardımcılığı işini fiilen yaptığını
iddia eden davacının bunu ispat etmesi gerekir. Büro işçiliği yaptığının
ispatının davalıya yükletilmesi doğru değildir. O halde, iş güçlüğü tazminatı
yönünden gerekli inceleme yapılıp, davacının ve gerekiyorsa davalının başkaca
delilleri toplanıp sonucuna göre bir karar verilmelidir.
S o n u ç : Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenle (BOZULMASINA),
peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.2.1992
gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
