 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Dokuzuncu Hukuk Dairesi
E. 1991/13049
K. 1992/1301
T. 13.2.1992
* MEVSİMLİK İŞ AKDİ
* KIDEM TAZMİNATI
ÖZET : İş akdinin davacı tarafından feshedildiği anlaşılmakta isede, davalı
İdarenin dahi mevsimlik işin başlangıç ve bitim tarihlerini belirleyemediği
anlaşılmaktadır.
Bir işçinin, ücret ödenmeden her an emre amade belketilmesi yaşam gereklerine
uygun düşmez. Böyle olunca iş aktini fesihte davacıyı haklı görerek kıdem
tazminatına karar verilmelidir.
(1475 s. İş K. m. 16/II-e)
Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği reddetmiştir.
Hüküm, süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmekle; dosya
incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı, davalı İdarede 1976-1988 yılları arasındaki işyerindeki işin gereği
aralıklı olarak çalışmış ve 20.2.1989 tarihinde başka bir işverene ait
işyerinde daimi işçiliğe geçmiştir. Davacı, işe çağrılmadığı için daimi
nitelikte iş bulduğunu bildirerek kıdem tazminatı istemiştir.
Mahkemece, davacının başka yerde iş bulup ayrılmış olması nedeniyle davanın
reddine karar verilmiştir.
Gerçekten olayda, iş akdinin davacı tarafından feshedildiği anlaşılmakta ise
de, uzun yıllar mevsimlik iş adı altında geçici ve düzensiz aralıklarla bu
çalışma ortamında çalıştırıldığı, iş oldukça çağrılıp iş bitince çalışmasına
ara verildiği, yılın hangi mevsimlerinde iş çıkıp çıkmıyacağının belli
olmadığı, davalı İdarenin dahi mevsimlik işin başlangıç ve bitim tarihlerini
belirleyemediği anlaşılmaktadır. Bunu, İş Kanununun 16/II. bendinin (e)
fıkrasındaki iş şartlarının esaslı bir tarzda değişmesi, başkalaşması veya
uygulanmaması tarifine uygun bir durum olarak kabul etmek gerekir. Hakkaniyet
te bunu icabettirir. Bir işçinin, ücret ödenmeden her an emre amade
bekletilmesi yaşam gereklerine de uygun düşmez. Böyle olunca, iş akdini
fesihte davacıyı haklı görmek ve gerçekleşecek olan kıdem tazminatına karar
vermek gerekir.
S o n u ç : Temyiz olunan kararın yukarda gösterilen nedenlerle (BOZULMASINA),
peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.2.1992
gününde oybirliğiyle karar verildi.
|