 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Onuncu Hukuk Dairesi
E. 1991/12579
K. 1992/3624
T. 23.3.1992
* İŞ KAZASI TESBİTİ
ÖZET : 506 sayılı Kanunun 11. maddesinin A-a/b fıkrası gereği, sigortalının
işyerinde çalışırken ve işverenin işini yaparken öldüğü sabit olduğuna göre
ölümün işkazası sonucu meydana geldiğinin kabulü yerine, işyerinde sarhoş
çalışırken öldüğünü gözönüne alıp olayın işkazası sayılmayacağına karar
verilmesi doğru değildir.
(506 s. SSK. m. 11/A-a/b)
Davacı, murisi Adnan'ın davalılardan işverene ait işyerinde
29.11.1987-29.5.1989 tarihleri arasında ücret karşılığı işçi olarak geçen
çalışmalarının ve ölümü ile sonuçlanan kazanın işkazası olduğunun tesbitine
karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde isteğin kısmen kabulüne karar
vermiştir.
Hükmün, davacı ve davalılardan Sosyal Sigortalar Kurumu avukatı tarafından
temyiz edilmesi üzerine; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve
tetkik hakimi tarafından düzenlenen raporla, dosyadaki kağıtlar okunduktan
sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
Davacılar vekili, müvekkillerinin murisinin, davalı Cemil'in mezbahane
işyerinde 29.11.1987-29.5.1989 tarihleri arasında hizmet akti ile
çalıştığını, 29.5.1989 günü kesim yaparken bıçağı bacağına kaçırıp kan
kaybından dolayı öldüğünü, bu nedenle ölüm olayının iş kazası sonucu meydana
geldiğinin tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, işverenin et ticaretine 13.7.1988 tarihinde başladığı vergi
dairesinin yazısından anlaşıldığı için ölen kişinin 29.11.1987-29.5.1989
arası çalıştığının tesbitine, ancak sarhoş vaziyette kesim yaptığından ölüm
olayının işkazası sayılamayacağına karar vermiştir. Ancak, dinlenen tanıklar,
murisin işveren hesabına haftada 2 gün kesim yaptığını söyledikleri halde,
mahkemenin sürekli çalıştığı şeklinde hüküm kurması isabetsiz olup, bozma
nedenidir. Ayrıca 2.10.1989 günlü müfettiş raporu ile ölümünün işkazası
sonucu meydana geldiği ve işveren hakkında 506 sayılı Kanunun 10 ve 26.
maddelerin uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Anılan Yasanın 11.
maddesinin A-a/b fıkrası gereği, sigortalının işyerinde çalışırken ve
işverinin işini yaparken öldüğü sabit olduğuna göre ölümün işkazası sonucu
meydana geldiğinin kabulü yerine, işyerinde sarhoş çalışırken öldüğünü
gözönüne alıp olayın işkazısı sayılamayacağına karar verilmesi keza isabetsiz
olup, bozma nedenidir.
Mahkemece yapılacak iş, toplanan delillere göre, ölümün işkazası sonucu
meydana geldiğini kabul etmek ve tanık beyanlarını nazara alarak
29.11.1987-29.5.1989 arası ölen kişinin haftada azami 2 gün hizmet akti ile
çalıştığının kabulünün karar vermekten ibarettir. Bu maddi ve hukuki olgulara
aykırı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve
karar bozulmalıdır.
S o n u ç : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle (BOZULMASINA),
23.3.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
