 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Yedinci Ceza Dairesi
E. 1991/11669
K. 1992/662
T. 6.2.1992
* 1705 SAYILI KANUNA AYKIRI DAVRANIŞ
* TEKERRÜR
* MÜSADERE
ÖZET : 1705 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kamu davasının TCK.nun 119.
maddesinin uygulanması sonucu ön ödeme nedeniyle ortadan kaldırılması hali ve
kabahat nevinden olan TCK.nun 526. maddeye ilişkin mahkumiyet tekerrüre esas
alınamıyacağından 1705 sayılı Yasanın 6/2. fıkrası gereğince artırma sebebi
de olamaz.
1705 sayılı Yasanın 7. maddesi gereğince olayda itiyat yoksa müsadere kararı
verilemez.
(1705 s. TİMK. m. 6, 7)
1705 sayılı Yasaya aykırı davranıştan sanık Ömer hakkında yapılan duruşma
sonunda; 1705 sayılı Kanunun 6., 647 sayılı Kanunun 4., TCK.nun 72 ve 36.
maddeleri gereğince neticeten 75.000 lira ağır para cezası ile
cezalandırılmasına ve müsadereye dair, (Araç Asliye Ceza Mahkemesi)nden
verilen 29.3.1991 tarihli hükmün Yargıtay'ca incelenmesi, sanık tarafından
süresinde istenilerek; dava evrakı Cumhuriyet Başsavcılığı'nın onama isteyen
20.12.1991 tarihli tebliğnamesiyle Daireye verilmekle, dosyadaki kağıtlar
okunduktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanığın, TCK.nun 526. maddesi uyarınca hükümlendirilmesi istemiyle açılan
kamu davasında eylemin 1705 sayılı Yasaya uygun olması nedeniyle TCK.nun 119.
maddesi gereğince ön ödeme tebliğ edildiği ve ödeme nedeniyle kamu davasının
ortadan kaldırıldığı ve kabahat neviinden olan TCK.nun 526. maddesine ilişkin
diğer mahkumiyetinin de tekerrüre esas olamayacağı nazara alınmadan 1705
sayılı Yasanın 6/2. fıkrası gereğince cezanın artırılması,
2- 1705 sayılı Yasanın 7. maddesi gereğince olayda itiyat olmadığı ve tüpün
müsaderesinin mümkün bulunmadığı halde TCK.nun 36. maddesi gereğince müsadere
kararı verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden
hükmün isteme aykırı olarak (BOZULMASINA), 6.2.1992 tarihinde oybirliğiyle
karar verildi.
|
