 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Dördüncü Hukuk Dairesi
E. 1991/11268
K. 1993/1215
T. 15.2.1993
* HATIR TAŞIMASI
* DESTEKDEN YOKSUN KALMA TAZMİNATI
ÖZET : Olayda hatır taşıması bulunduğunun mahkemece de kabul edilmesine rağmen
destekten yoksun kalma tazminatına hükmedilirken uygun bir indirim yapılması
gerekir.
(818 s. BK. m. 43, 44/1)
Taraflar arasındaki trafik kazasından doğan birleştirilen tazminat davaları
üzerine yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı toplam
59.004.820 lira maddi ve manevi tazminatın (reşit olmakla) davalı Ünsal'dan
alınarak davacılara ödenmesine, 8.804.820 lira maddi tazminat için 30.6.1989
tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasına, fazla istemin reddine ilişkin
hükmün süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine;
tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor okunduktan sonra dosya incelendi,
gereği konuşuldu:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici
nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik
görülmemesine göre, aşağıdaki bentlerin dışında kalan temyiz itirazlarının
reddi gerekir.
2- Medeni Kanunun 152. maddesine göre kural olarak baba, çocuğun infak ve
iaşesini sağlamakla yükümlüdür. Davacı baba tarafından ölen çocuğa onun
kazanç sağlayarak destek olabilecek duruma gelinceye kadar yapılması zorunlu
olan, ancak olay nedeniyle yapılmayan ve tasarruf edilen yetiştirme ve bakım
giderlerinin zarardan indirilmesi gerekirken bu hususu kapsamayan yetersiz
bilirkişi raporu ile davacı baba yararına fazla destekden yoksun kalma
tazminatına hükmedilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
3- Olayda hatır taşıması bulunduğunun mahkemece de kabul edilmesine rağmen
destekten yoksun kalma tazminatına hükmedilirken uygun bir indirim
yapılmamıştır. Ayrıca, davacıların çocuğu olan Aslı, davalı Ünsal'ın aracına
onun ehliyetsiz olduğunu bildiği halde binmiştir. Böylece tehlikeli olduğu
belirli bir otomobil yolculuğuna çıkılması doğru olmayan bir hareket
tarzıdır. Bu durumların gözetilerek Borçlar Kanununun 43 ve 44/1. maddeleri
gereğince maddi tazminattan uygun bir indirim yapılmaması da bozmayı
gerektirmiştir.
S o n u ç : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen (2 ve 3) sayılı
bentlerdeki nedenle (BOZULMASINA), öteki temyiz itirazlarının ilk benddeki
nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine,
15.2.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
