 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Onikinci Hukuk Dairesi
E. 1991/11037
K. 1992/4131
T. 1.4.1992
* İNKAR TAZMİNATI
* PARA CEZASI
ÖZET : Kıyas yolu ile yasa boşluğu doldurulmak suretiyle para cezasına
hükmedilmiş olması isabetsizdir.
(2004 s. İİK. m. 168/4, 170)
Merci kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından
istenmesi üzerine, bu işle ilgili dosya mahallinden Daireye 9.10.1991
tarihinde gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü:
İİK.nun 168/4. maddesinde; ödeme emrine "....imzasını haksız yere inkar ederse
sözü edilen senede dayanan takip konusu alacağın 10'u oranında para
cezasına mahkum edileceği...." ihtarının yazılacağı belirtilmiş ise de, imza
inkarının incelenmesi ve sonuçlarını düzenleyen 170. maddede sadece "inkar
edilen imzanın borçluya ait olduğu anlaşılırsa itirazın reddi ile birlikte
borçlu sözü edilen senede dayanan takip konusu alacağın 40'dan aşağı
olmamak üzere inkar tazinatına mahkum edilir" hükmü yer almıştır. İhtar
olunan para cezasının ayrıca tahsiline karar verileceği hükmü
getirilmemiştir. İmza inkarının sonuçlarını düzenleyen 170. maddede para
cezası konusunda yasa koyucu "boşluk" bırakmıştır. Ceza hukukunda yasa
boşluklarının kıyas yolu ile doldurulması mümkün değildir. Ayrıca, 170.
maddede "para cezasının tahsil edileceği" konusunda açık bir hüküm
bulunmadığı halde, 168/4. maddedeki ihtar hükmüne dayanılarak para cezasının
tahsiline karar verilmesi ceza hukukundaki "Kanunilik" ilkesine de aykırıdır.
Kanunsuz ceza olamıyacağı, ceza hukukunda boşlukların kıyas yolu ile
dordurulamıyacağı gözetilerek, borçlu hakkında para cezası tayin edilmemesi
gerekirken kıyas yolu ile yasa boşluğu doldurulmak sureti ile para cezasına
hükmedilmiş olması isabetsizdir.
S o n u ç : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile merci kararının
yukarıda yazılı nedenlerle İİK.nun 366. ve HUMK.nun 428. maddeleri uyarınca
(BOZULMASINA), 1.4.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
