 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Onbeşinci Hukuk Dairesi
E. 1991/1022
K. 1991/1659
T. 2.4.1991
* TEMYİZ
(Süre)
ÖZET : Hüküm onbeş günlük temyiz süresi geçirildikten sonra temyiz edilmiş ve
temyiz dilekçesinde de davalı borçlunun temyiz dilekçesine cevaben temyiz
hakkının kullanıldığı açıklanmışsa da, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun
433. maddesi hükmünden anlaşılacağı üzere, cevap dilekçesi ile ilgili temyiz
hakkının davacı alacaklı yanın temyizi üzerine kullanılabileceğinden ve
mahkeme hükmü de sadece davalı borçlu yanca temyiz edilmiş bulunduğundan,
süre yönünden davalı üçüncü kişi vekilinin temyiz isteminin reddi gerekir.
(1086 s. HUMK. m. 432/1, 433)
Taraflar arasındaki davanın, (Alaşehir Asliye İkinci Hukuk Hakimliği)nce
görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 18.10.1990
tarih ve 390-210 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı Ali ile davalı Ayşe
vekili taraflarından temyiz edilmiş ve davalı Ali'nin verdiği temyiz
dilekçesinin süresi içinde, davalı Ayşe'nin verdiği dilekçesinin süresi
dışında olduğu anlaşılmış olmakla; dosaydaki kağıtlar okundu, gereği
konuşulup düşünüldü:
1- Yararına tasarruf yapılan davalı üçüncü kişi vekilinen mahkeme hükmü
22.11.1990 tarihinde tebliğ edilmiş olup Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun
432. maddesinin 1. fıkrası hükmünde öngörülen 15 günlük temyiz süresi
geçirildikten sonra, 8.1.1991 tarihinde temyiz edilmiş ve temyiz dilekçesinde
de davalı borçlunun temyiz dilekçesine cevaben temyiz hakkının kullanıldığı
açıklanmıştır. Ancak, yukarda sözü geçen Kanunun 433. maddesi hükmünden
anlaşılacağı üzere, cevap dilekçesi ile ilgili temyiz hakkının davacı
alacaklı yanın temyizi üzerine kullanılabileceğinden ve mahkeme hükmüde
sadece davalı borçlu yanca temyiz edilmiş bulunduğundan süre yönünden davalı
üçüncü kişi vekilinin temyiz isteminin (REDDİNE), ödediği temyiz peşin
harcının istek halinde temyiz eden Ayşe'ye geri verilmesine,
2- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve
delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı Ali'nin
yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun
bulunan hükmün (ONANMASINA), bakiye 15.000 lira ilam harcının temyiz eden
davalı Ali'den alınmasına, 2.4.1991 gününde oybirliğyle karar verildi.
|
