 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Altıncı Hukuk Dairesi
E. 1991/10070
K. 1991/10684
T. 23.9.1991
* TAHLİYE DAVASI
(İhtiyaç)
ÖZET : İhtiyaç sebebi ile açılan davalar 6570 sayılı Yasanın 7. maddesinde
kira aktinin sonunda açılması öngörülmüş, İİK.nun 272. maddesindeki hükümden
de esinlenerek bu sürenin sonunu takip eden bir ay içersinde açılması
gerekeceği içtihatlarla saptanmıştır. Eğer sürenin bitiminden önce ihtar
gönderilmiş ise, bu tür davalar yeni dönem sonuna kadar açılabilir.
(6570 s. GKK. m. 7/b)
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı
tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar
okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, işyeri ihtiyacı nedeniyle tahliye davası olup mahkeme davalının
tahliyesine karar vermiştir. Karar süresinde davalı tarafça temyiz
edilmiştir.
Davacı, davalı ile yapılmış 1.10.1984 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli kira
aktine dayanarak 19.10.1990 tarihinde açtığı dava ile dava konusu yerin
ihtiyaç nedeni ile tahliyesini istemiştir.
Davalı ise, 1.10.1984 başlangıç tarihli, 1 yıl süreli kira sözleşmesindeki
imzayı inkar ve sonradan imzayı kabul etmiş ve ardından da kira ilişkisi
devam ederken yenilenen bir sözleşme ile kira başlangıcının 1.2.1986 olarak
değiştirildiğini bu başlangıç tarihine göre 19.10.1990 tarihinde açılan
davanın süresinde olmadığını savunmuştur.
Gerçekten ihtiyaç sebebi ile açılan davalar 6570 sayılı Yasanın 7. maddesinde
kira aktinin sonunda açılması öngörülmüş İİK.nun 272. maddesindeki hükümden
de esinlenerek bu sürenin sonunu takip eden bir ay içerisinde açılması
gerekeceği içtihatlarla saptanmıştır. Yahutta sürenin bitiminden önce ihtar
gönderilmiş ise bu tür davalar yeni dönem sonuna kadar açılabilecektir.
Olayımızda; davacının davasına dayanak yaptığı 1.10.1990 başlangıç ve 1 yıl
süreli sözleşmeye göre 19.10.1990'da açılan dava süresindedir. Ne varki
davalı kira ilişkisi devam ederken davacı ile yapılan yazılı bir sözleşme ile
kira başlangıcının 1.2.1986 olarak değiştirildiğini ileri sürmüş, bu
sözleşmeyi de ibraz etmiştir. Davacının bu ikinci sözleşmeye karşı bir
itirazı olmamıştır. Ve böylece davanın açılmasına esas alınacak başlangıç
tarihinin ilk sözleşmedeki tarih mi yoksa sonradan yazılı olarak yenilenen
sözleşmedeki tarih mi olacağı konusudur, uyuşmazlık çıkmış bulunmaktadır.
Bilindiği gibi 6570 sayılı Yasanın 9. maddesinde, yenilenen sözleşmelerde
kira parası dışında kiracı aleyhine değişiklik getirilemiyeceği hükme
bağlanmıştır. Yasal yenilenmelerle "6570-11" 1989 Ekim başında sona ermesi
gereken yıllık kira döneminin 1986 Şubat ayına kadar uzatılıp yenilenmenin o
tarihten başlıyacağının kabul edilmesi kiracı aleyhine bir değişiklik kabul
sayılamıyacağından davanın açılmasında bu başlangıç tarihin esas alınması
gerekmiştir. Bu tarihe göre de dava süresinde açılmamıştır. 1.2.1990
tarihinde kira dönemi yenilenmiştir. Daha önceden yenilemeyi önleyici bir
ihtardan söz edilmemiştir. Bu nedenlerle davanın süreden reddi gerekirken
yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı bulunmuş hükmün bozulması gerekmiştir.
S o n u ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile
HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün (BOZULMASINA), istek halinde peşin
alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 23.9.1991 tarihinde
oybirliğiyle karar verildi.
|
