 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Ondördüncü Hukuk Dairesi
E. 1990/8530
K. 1990/8976
T. 2.11.1990
* TAPU İPTALİ VE TESÇİL
* GAYRİMENKUL
* SATIŞ VAADİ
* ZAMANAŞIMI
ÖZET : Satış vaadi sözleşmesi, alıcının satış bedelini hükmen istirdat etmesi
ile hukuki değerini kaybetmiştir.
Sözü edilen sözleşme, BK.nun 125. maddesindeki on yıllık zamanaşımı süresine
tabidir.
(818 s. BK. m. 125, 132, 133, 213)
Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 18.11.1986 gününde verilen
dilekçe ile gayrimenkul satış vaadi sözleşmesine dayalı olarak tapu iptali ve
tesçil istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda davanın reddine dair verilen
28.6.1990 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından
istenmekle; süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar
verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek, gereği
düşünüldü:
Davalıların murisleri Mehmet ile Abdurrahman arasında yapılan satış vaadi
sözleşmesi, adı geçen alıcının satış bedelini hükmen istirdat etmesi ile
hukuki değerini kaybetmiştir. Abdurrahman'ın taşınmazdaki işgaline son
verdiği anlaşılmaktadır. Bu durumda Abdurrahman'ın davacıya yaptığı satış
nedeniyle alacağın temlikine ilişkin hükümlerin davacı yararına uygulanmasına
olanak kalmamıştır.
Satış vaadi sözleşmeleri de, BK.nun 125. maddesindeki 10 yıllık zamanaşımı
süresine tabidir. Satışla birlikte buna konu olan taşınmazın zilyetliğinin
alıcısına teslim edilmiş olması BK.nun 132. maddesindeki zamanaşımının
cereyanına engel olan ve 133. maddedeki zamanaşımını kesen hallerden
değildir. Sadece, alıcının zilyetliği sürdürmesi halinde ve olayına göre
zamanaşımı def'inin iyiniyet kuralları ile bağdaşmayacağından
dinlene-meyeceği düşünülebilir. Davada ise ve dava günü itibariyle davacının
taşınmazda zilyet olmadığı anlaşılmaktadır. Şu hali ile davacıya satışın
yapıldığı 1970 yılında davanın açıldığı 1986 yılına kadar aradan 10 yıldan
daha fazla bir süre geçtiği cihetle belirtilen yönden davanın reddine karar
verilmiş olması doğrudur.
S o n u ç : Temyiz itirazlarının yukarıda gösterilen nedenlerle reddi ile
hükmün (ONANMASINA), onama harcının temyiz edene yükletilmesine, 2.11.1990
gününde oybirliği ile karar veridi.
|
