 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Sekizinci Ceza Dairesi
E. 1990/8411
K. 1990/10855
T. 19.12.1990
* TEŞEKKÜL HALİNDE SİLAH VE MERMİ
KAÇAKÇILIĞI
ÖZET : Silahın, mermi kapasitesi nedeniyle cezanın artırılması ortadan
kalktığından sanıklar hakkında 6136 sayılı Yasanın 12/2. maddesiyle tayin
edilen cezanın aynı maddenin 4. fıkrasıyla artırılması yasaya aykırıdır.
Sanığın kabul etmediği, başkaca kanıtlarla doğrulanmayan emniyet ifadesi
mahkumiyete yeterli değildir. Ancak, ispatlanan bir adet tabanca bırakma
eylemi 6136 sayılı Yasanın 1-3. madde ve fıkraları içinde
değerlendirilmelidir.
(6136 s. ASK. m. 12, 1)
Teşekkül halinde silah ve mermi kaçakçılığı yapmaktan sanıklar Fevzi, Metin,
Nedim, Yüksel, Mehmet, Hasan, Ali'nin yapılan yargılamaları sonunda; Hasan ve
Nedim'in 2845 sayılı Kanunun 9 ve 18, CMUK.nun 362. maddeleri gereğince
mahkemenin görevsizliğine karar verilmiştir. Sanıklar Ali, Mehmet ve
Yüksel'in 6136 sayılı Kanunun 12/1, 3506 sayılı Kanun, TCK.nun 59. maddeleri
gereğince 4'er yıl 2'şer ay ağır hapis, 37.500'er lira ağır para, TCK.nun 31.
maddesi gereğince 4'er yıl 2'şer ay süre ile kamu hizmetlerinden
yasaklanmalarına, sanıklar Fevzi ve Metin'in 6136 sayılı Kanunun 12/4,
TCK.nun 59/2. maddeleri gereğince 10'ar yıl ağır hapis, 93750'şer lira ağır
para cezası ile hükümlülüklerine ve sanık Mehmet ile Fevzi'nin
ehliyetnamelerinin 2918 sayılı Kanunun 119/2. maddesi gereğince 6 ay süre ile
geri alınmasına, zoralımına dair (Malatya Devlet Güvenlik Mahkemesi)nden
verilen 24.5.1990 gün ve 149 esas 85 karar sayılı hükmün süresi içinde
Yargıtay'ca CMUK.nun 318. maddesi gereğince sanıklar ve vekilleri ile sanık
Ali tarafından duruşmalı incleme isteğinde bulunulan dava evrakı C.
Başsavcılığı'nın onama istekli 25.10.1990 günlü tebliğnamesi ile dairemize
gönderilmiş olup 28.11.1990 duruşma günü tayin edilerek yapılan inceleme
sonunda gereği düşünüldü:
Sanıklar Hasan ve Mehmet Nedim haklarında kurulan görevsizlik kararının temyiz
olanağı bulunmadığından vekillerinin sanıklar hakkındaki bu hükme yönelik
temyiz isteminin CMUK.nun 317. maddesi uyarınca (REDDİNE).
Vekilinin diğer sanıklarla ilgili temyizine gelince;
Sanıklara hükmedilen para cezalarının 2790 sayılı Yasa yerine suç tarihinde
yürürlükte bulunmayan 3506 sayılı Yasayla artırılması, arttırma oranına göre
sonuca etkili olmadığından, sanık Mehmet'in suça konu tabanca ve mermileri
aracı ile nakletmek suretiyle öteki sanıklar Fevzi ve Metin ile maddi ve
manevi dayanışma içinde bulunduğu anlaşılmasına karşın, adı geçen sanığın
topluluğa dahil olduğu kabul edilip hakkında 6136 sayılı Yasanın 12/2. madde
ve fıkrasıyla ceza tayini gerekirken anılan Yasanın 12/1. madde ve fıkrasıyla
cezalandırılması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan kanıtlara, mahkemenin soruşturma sonuçlarına
uygun olarak beliren kanaat ve değerlendirilmesine göre vekilinin temyiz
itirazları ile duruşmalı inceleme sırasında ileri sürdüğü sözlü
savunmalarının reddiyle sanık Mehmet hakkındaki hükmün istem gibi
(ONANMASINA).
Sanıklar Fevzi ve Metin ile ilgili temyiz incelemesine gelince;
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen kanıtlara mahkemenin
soruşturma sonuçlarına uygun olarak beliren kanaat ve değerlendirilmesine
göre yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine. Ancak:
Karar tarihinden sonra yürürlüğe giren 3684 sayılı Yasanın 6. maddesiyle 6136
sayılı Yasanın 12. maddesinde gerçekleştirilen değişiklik karşısında verilen
cezanın silahın mermi kapasitesi nedeniyle arttırılması olanağı ortadan
kalkmış bulunmasına karşın suçlarına konu olarak elde edilen tabanca ve
mermilerin sayısal açıdan da vehameti söz konusu olmayan sanıklar haklarında
6136 sayılı Yasanın 12/2. madde ve fıkrasıyla tayin edilen cezanın anılan
Yasanın anılan maddesinin 4. fıkrasıyla artırılması bozmayı gerektirmiş,
vekillerinin temyiz itirazları ile duruşmalı inceleme sırasındaki ileri
sürdüğü sözlü savunmaları bu nedenle yerinde görülmüş bulun-duğundan sanıklar
Fevzi ve Metin haklarındaki hükmün CMUK.nun 321. maddesi uyarınca bu nedenle
(BOZULMASINA), ancak bu aykırılık yeniden yargılanmayı gerektirmeyip CMUK.nun
322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan her iki sanığın 6136
sayılı Yasanın 12/2. madde ve fıkrası, 2790 sayılı Yasa ve TCK.nun 59.
maddesi uyarınca sonuçta 6'şar yıl 8'er ay ağır hapis ve 62.500'er lira ağır
para cezasıyla cezalandırılmasına denmek suretiyle haklarındaki hükmün
(DÜZELTİLEREK ONANMASINA).
1- Sanıklar Yüksel ve Ali ile ilgili temyiz incelemesine gelince;
Sanık Yüksel'in diğer sanık Fevzi'ye ait tabanca ve mermilerin nakline
katıldığına ilişkin sanığın kabul etmediği ve somut kanıtlarla da
doğrulanmayan emniyet ifadesinin hükme yeterli olmadığı başkaca hükümlülüğüne
yeterli kanıt da bulunmadığı gözetilmeden adı geçen sanığın yazılı biçimde
mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Sanık Ali'nin sanık Fevzi'nin (M.Y.)'ye tabanca satışına yasanın öngördüğü
anlam ve boyutta aracılık etteğine ilişkin başka kanıtlarla doğrulanmayan
kabul etmediği emniyet ifadesi dışında hükme yeterli ve kesin kanıt
bulunmadığı ancak Haşim'e bir adet tabanca bırakma eylemi kanıtlandığı bu
koşullarda sanığın eylemi 6136 sayılı Yasanın 1-3. madde ve fıkraları
içersinde değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı biçimde mahkumiyet
hükmü kurulması bozmayı gerektirmiş, sanıklar vekillerinin temyiz itirazları
ile duruşmalı inceleme sırasında ileri sürdüğü sözlü savunmaları bu nedenle
ileri sürülmüş olduğundan adı geçen sanıklar hakkındaki hükmün bu nedenle
(BOZULMASINA), 19.12.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
