 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Üçüncü Hukuk Dairesi
E. 1990/5644
K. 1990/4954
T. 29.5.1990
* KAMULAŞTIRMASIZ ELATMA
* HUSUMET
ÖZET : 3030 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi hükmüne göre; belediyelerin
mülkiyetine sahip oldukları taşınmazların ilçe belediyelerine devri
sözkonusudur. Oysa; dava konusu taşınmaz, belediyelere ait olmadığı gibi aynı
madde hükmüne göre 6. maddenin (A) fıkrasında belirtilen hizmetlere
bırakılması gerekenler bu devir kapsamı dışındadır. (A) fıkrasının (f)
bendine göre, yeşil sahalar ve parkların yapımı ve işletilmesi Büyükşehir
Belediyelerine ait bulunmaktadır. Kaldıki, taşınmaza elatan ve park olarak
düzenleyen Ç..... Belediyesi olmayıp A..... Belediyesi'dir. Bu durumda
husumet, Ç.... Belediyesi'ne değil, Büyükşehir Belediyesi'ne düşüceğinden
Ç..... Belediyesi bedel tazminatından sorumlu tutulamaz.
(3030 s. BŞBY. K. geçici m. 2)
Dava dilekçesinde 148.750.000 lira kamulaştırmasız elatma bedeli ile saklı
tutulan fazlaya ait 21.250.000 lira bedel davalarının birleştirilerek yapılan
duruşmaları sonunda, faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili
istenilmiştir. Mahkemece, davanın Ç..... Belediyesi hakkında 148.750.000 artı
10.625.000 liralık bölümünün kabulüne, Büyükşehir Belediyesi hakkında
husumetten reddi cihetine gidilmiş; hüküm, davalı Ç..... Belediyesi vekili
tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün
kağıtlar okunup, gereği düşünüldü:
Dava, Ç..... Belediyesi ile A...... Büyükşehir Belediyesi aleyhine müteselsil
sorumluluk istemi ile açılmış ve mahkemece A....... Büyükşehir Beledi-yesi
hakkındaki dava, park olarak kullanılan taşınmazın bakım ve onarımının 3030
sayılı Kanun hükümleri uyarınca Ç........ Belediyesi'ne devredilmiş olduğu
gerekçesiyle reddedilmiş ve hüküm Ç....... Belediyesi hakkında kurularak
bedel tazminatının tamamına hükmedilmiş ise de, olayda 3030 sa-yılı Kanunun
uygulanması olanağı bulunmamaktadır.
Çünkü, anılan Kanunun geçici 2. maddesi hükmüne göre; belediyelerin
mülkiyetine sahip oldukları taşınmazların ilçe belediyelerine devri
sözkonusudur. Oysa, dava konusu taşınmaz belediyelere ait olmadığı gibi, aynı
madde hükmüne göre 6. maddenin (A) fıkrasında belirtilen hizmetlere
bırakılması gerekenler bu devir kapsamı dışındadır. (A) fıkrasının (f)
bendine göre, yeşil sahalar ve parkların yapımı ve işletilmesi Büyükşehir
Belediyelerine ait bulunmaktadır. Kaldı ki, taşınmaza elatan ve park olarak
düzenle-yen Ç...... Belediyesi olmayıp A...... Büyükşehir Belediyesi'dir. Bu
durumda husumet Ç....... Belediyesi'ne değil, Büyükşehir Belediyesine
düşeceğinden Ç........ Belediyesi'nin bedel tazminatından sorumlu tutulması
doğru değildir.
Kabul şekline göre de; dosyadaki tapu kaydında davacının tamamı 850 m2. olan
taşınmazda 170 m2.'ye tekabül eden 1/5 paya sahip olduğu halde nedeni ve
dayanağı gösterilmeden 212.50 m2.'lik yerin bedeli hükmedilmesi ve bedele
hükmedildiği halde payın davalı adına tesçiline karar verilmemiş olması da
usul ve yasaya uygun görülmemiştir.
Bu itibarla, yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde
hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan
kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA) ve peşin
ödenen temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 29.5.1990
tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
