 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Beşinci Ceza Dairesi
E. 1990/5300
K. 1991/352
T. 31.1.1991
* ZİNA
ÖZET : Zina eylemine tekaddüm eden ve müştekiden doğan pek fena muamele gibi
ayrı yaşamayı haklı kılacak sebeplerin varlığı evli sanık tarafından iddia
edildiği takdirde, bu konuda delillerin araştırılması ve sonucuna göre TCK.
nun 442. maddesinin uygulanma konusu tartışılmalıdır.
(765 s. TCK. m. 440, 442)
Zina yapmaktan sanıklar Durmuş ve Fatma'nın yapılan yargılamaları sonunda;
TCK.nun 440/1-2, 80. maddeleri gereğince 7'şer ay hapis cezasıyla
mahkumiyetlerine dair, (Eskişehir İkinci Asliye Ceza Hakimliği)nden verilen
20.9.1990 gün ve 1989/652 esas, 1990/371 karar sayılı hükmün süresi içinde
Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar tarafından istenilmiş olduğundan, dava
evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek,
gereği düşünüldü:
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin
tahkikat neticelerine, tetkik olunan dosya münderecatına göre sanıkların
yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine. Ancak:
Her ne kadar müşteki ile sanık Fatma'ya ait boşanma ilamında, Fatma'nın zina
etmesi nedeniyle daha haksız olmasına rağmen aile birliğinin korunmaya layık
bulunmayacak şekilde sarsıldığı kabul edilmiş ise de; zina eylemine tekaddüm
eden ve müştekiden doğan pek fena muamele gibi ayrı yaşamayı haklı kılacak
sebeplerin varlığı sanık Fatma tarafından iddia edildiğine göre, bu konuda
delillerin sorulup araştırılması ve sonucuna göre TCK.nun 442. maddesinin
uygulanması konusunun tartışılması gerekirken, belirtilen ilama atıfla
yetinilerek mezkür maddenin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, ve temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan
hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi CMUK.nun 321. maddesi uyarınca
(BOZULMASINA), 31.1.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
