 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Dördüncü Ceza Dairesi
E. 1990/4589
K. 1990/5636
T. 5.11.1990
* TEHDİT
(Öfke)
ÖZET : Tehdit cürmünün hukuki ve maddi konuları, suç kastının zaman süresi
içindeki oluşumu ve niteliği, suçun yapısına ilişkin nedenler gözetilmeden,
tartışma ve kavga sırasında salt öfkeyle işlenen tehdidin suç olamayacağı
nedenine dayanılarak yasal temelden yoksun gerekçeyle hüküm kurulması yasaya
aykırıdır.
(765 s. TCK. m. 188, 189)
Tehdit suçundan sanık Mualla'nın beraetine ilişkin (Kastamonu Asliye Ceza
Mahkemesi)nden verilen esas: 1989/407, karar: 1990/118 sayılı ve 22.3.1990
tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi katılan Erdoğan vekili tarafından
istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan, Yargıtay C. Başsavcılığı'nın
9.7.1990 tarihli onama isteyen tebliğnamesiyle 12.7.1990 tarihinde daireye
gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve
gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde
görülmemiştir.
Ancak; yerel mahkeme, sanığın saptanan ve tehdidi içeren sözleri tartışma
(kavga) sırasında öfkeyle söylediği ve bu nedenle de suçun kast öğesinin
oluşmadığı görüşüyle sanığın beraetine karar vermiştir.
Karar aşağıdaki nedenlerle yerinde değildir:
1- T.C. Yasasının 188 ve 191. maddelerinde yer alan cürümlerde manevi öğe,
tehdit etme bilinç ve iradesi öğelerinden oluşan genel kasttan ibarettir. Bu
kast, kastın oluşum süreci ve yoğunluğu açılarından bir düşünce (sürekli)
kastı (dolo di proposito) ya da bu kastın en yoğun biçimi olan tasarlama
(taammüt) veyahut da kavga ve tartışma gibi çoğu durumlarda görüldüğü üzere
bir öfke/taşkınlık kastı (dolo di impeto) da olabilir.
2- Öfke, saptandığı takdirde bilinç ve iradeyi kaldırmayıp yalnızca iradeyi ve
dolayısıyla sorumluluğu zayıflattığından, suç kastının ortadan kalkması söz
konusu olamaz. Bu durumda, koşulları bulunduğu takdirde ancak ve yalnızca
T.C. Yasasının 51. maddesinde öngörülen yasal indirim uygulanabilir. Nitekim
bütün ülkelerde de uygulama bu yöndedir ve öfkenin suç kastını kaldırmadığı,
öfke kastının da bir kast türü olduğu benimsenegelmiştir.
3- Bir tehlike suçu olan tehdidin, ciddi olup olmadığı hususu ise, oluştuğu
ortama ve tarafların bedensel ve ruhsal durumlarına göre (tehdidi içeren
sözlerin gerçekleşmesinin kaçınılmaz olup olmamasına göre değil), bunun
olasılığı ve mağdurun iradesini etkileme derecesi ölçüleri içinde, ilk
mahkemece değerlendirilecek olgusal (fiili) bir sorundur. İlk mahkeme; ağır
olmayan (hafif) tehditlere karşı da cezai yaptırım getiren T.C. Yasası
koyucusunun bu konudaki duyarlılığını da gözeterek, tehdidin ciddiliği
sorununu çözmek zorundadır. Öfkeyle söylenen tehditlerin ciddi olamayacağı
yolunda önceden ilke içtihat boyutunda bir görüş ileri sürmek olanaksızdır.
Tehdit cürmünün hukuki ve maddi konuları, suç kastının zaman süreci içindeki
oluşumu ve niteliği, suçun yapısına ilişkin yukarıda açıklanan nedenler
gözetilmeden, tartışma ve kavga sırasında salt öfkeyle işlenen tehdidin suç
olamıyacağı nededine dayanılarak yasal temelden yoksun gerekçeyle hüküm
kurulması,
Yasaya aykırı ve katılan Erdoğan vekilinin temyiz nedenleri yerinde
görüldüğünden tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle hükmün
(BOZULMASINA), 5.11.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
