 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Dördüncü Ceza Dairesi
E. 1990/4577
K. 1990/4864
T. 9.10.1990
* ÇELİŞKİLERİN GİDERİLMESİ
* KANITLARIN DEĞERLENDİRİLMESİ
ÖZET : İddia, savunma ve tanıkların anlatımları arasındaki çelişkilerin
giderilmesi, giderilemediği takdirde hangi kanıtın hangi nedenle tercih
edildiği gösterilerek sonucuna göre hüküm kurulması gerekir.
(1412 s. CMUK. m. 320)
Görevliye sövme, etkin direnme ve saldırgan sarhoşluk suçlarından sanıklar
İbrahim ile Mehmet hakkında Türk Ceza Yasasının 258/1-3, 647 sayılı Kanunun
4. maddeleri uyarınca 300.000'er lira ağır para, cezasıyla hükümlülüklerine
sarhoşluk suçundan cezalandırma isteminin reddine ilişkin, (Gerze Asliye Ceza
Mahkemesi)nden verilen esas 1989-25/Karar 1990-6 sayılı ve 7.2.1990 tarihli
hükmün temyiz yoluyla incelenmesi Üst C. Savcısı, O yer C. Savcısı ve
sanıklar İbrahim ile Mehmet müdafii tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş
olduğundan; Yargıtay C. Başsavcılığının 9.7.1990 tarihli bozma isteyen
tebliğnamesiyle 12.7.1990 tarihinde Daireye gönderilen dava dosyası,
başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve
gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde
görülmemiştir. Ancak:
1- İddia, savunma tanıkların anlatımları arasındaki çelişkilerin giderilmesi
ve giderilemediği takdirde hangi kanıtın hangi nedenle tercih edildiği
gösterilerek sonucuna göre hüküm kuruluması gerekirken, eksik inceleme ve
yetersiz gerekçe ile karar verilmesi,
2- Kabule göre; Mehmet'in eyleminin görevliye sövme ve direnme olduğunun
gözetilmemesi,
3- Sanıkların kahveci ile ısrarla tartışmaları ve kendilerini ikaz eden
görevli polis memurlarından resmi araba ile gezmek ve evlerine gitmek
istemeleri üzerine çıkan tartışmada sövdükleri halde saldırgan sarhoşluk
suçunun, direnme suçunun öğesi olarak kabulü,
Yasaya aykırı ve O yer ile Üst c. Savcılarının temyiz nedenleri ile
tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden hükmün (BOZULMASINA), 9.10.1990
tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
