 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Birinci Hukuk Dairesi
E. 1990/3849
K. 1990/3595
T. 15.3.1990
* TAPU İPTALİ VE TESÇİL
* ÖLÜNCEYE KADAR BAKMA ŞARTI
ÖZET : Bakım alacaklısının ölümü sözleşmeyi sona erdirdiği halde, bakım
borçlusunun ölümü ile sözleşme sona ermez. Bakım borçlusunun ölümü halinde
alacaklının, bir yıl içinde sözleşmenin feshini isteme hakkı vardır.
(818 s. BK. m. 518)
Taraflar arasında görülen tapu iptali ve tescil davası sonunda, Yerel
Mahkemece verilen davanın kabulüne ilişkin karar yasal süre içersinde bir
kısım davalılar vekili tarafından temyiz edilmekle; dosya incelendi, gereği
görüşülüp düşünüldü:
Davacı; davaya konu taşınmazlarını ölünceye kadar bakma sözleşmesi ile
davalıların miras bırakanına temlik etmiş, bakım borçlusunun ölümü üzerine
de, salt bunu (ölüm olgusunu) ileri sürerek tapu iptal ve tescil isteğinde
bulunmuştur.
Mahkemece; (.... tapudaki bağış ölünceye kadar bakma şartı ile yapılmıştır.
Ölüm ile şart ortadan kalkmıştır....) gerekçesine dayanılarak davanın
kabulüne karar verilmiştir. Ne varki; bakım alacaklısının ölümü sözleşmeyi
sona erdirdiği halde, bakım borçlusunun ölümü ile sözleşme sona ermez (BK. m.
518). Bu durumda (bakım borçlusunun ölümü halinde) alacaklının bir yıl
içerisinde sözleşmenin feshini istemeye hakkı vardır. Ancak; bakım
alacaklısı, borçlunun mirascılarından sözleşmenin yapıldığı ve tamam olduğu
sırada borçluya verdiği taşınmazı yada taşınmazları isteyemez. Sadece
borçlunun iflası halinde iflas masasından isteyebileceği miktara eşit bir
paranın kendisine verilmesini dava edebilir. Anılan, ilke 5.6.1957 tarih,
25/22 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında açıkça vurgulandığı
gibi, Borçlar Kanununun 518. maddesi hükmünde de ifade edilmiştir. O halde,
davanın yasal sürede açıldığı gözetilerek yukarıda değinilen olgular ve
ilkeler çerçevesinde soruşturma ve değerlendirme yapılması ve sonucuna göre
bir hüküm kurulması gerekirken yazılı olduğu üzere tapu kaydının iptaline ve
davacı adına tesciline karar verilmesi doğru değildir. Davalıların temyiz
itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün belirtilen nedenlerden ötürü,
HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), peşin alınan harcın temyiz
edene geri verilmesine, 15.3.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
