 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Üçüncü Ceza Dairesi
E. 1990/2786
K. 1990/9021
T. 2.10.1990
* ORMAN KANUNUNA AYKIRI DAVRANIŞ
* ÖNÖDEME
ÖZET : Orman Yasasının 91/5. maddesi ile belirlenen temel ceza son fıkra
gereğince misli artırmaya tabi olduğundan, üst sınırı TCK.nun 119. maddedeki
seviyeyi aşmış bulunduğundan bu cezaya TCK.nun 119. maddesi uygulanamaz.
(765 s. TCK. m. 119) (6831 s. OK. m. 91)
Orman Kanununa muhalefetten sanık Murat hakkında yapılan duruşma sonunda,
anılan Yasanın 91/5; TCK.nun 119; 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri gereğince
neticeten, 21.000 lira ağır para cezası ile mahkumiyetine, tazminat, nisbi
harç ve yargılama giderinin sanıktan tahsiline, emvallerin müsaderesine dair,
(Ünye Sulh Ceza Mahkemesi)nden verilen 27.9.1989 günlü ve 9/378 sayılı hüküm
müdahil tarafından temyiz edilmiş olduğundan, mahallinden gönderilen evrak C.
Başsavcılığı'nın 27.2.1990 günlü tebliğnamesiyle daireye verilmekle okunarak,
gereği görüşülüp düşünüldü:
Davanın dayanağını oluşturan ve imzacı tanıkların duruşmadaki yeminli
anlatımlarıyla doğrulanan suç saptama tutanağında, balta sesine gidildiğinde,
daha önceden kesilmiş ağacın dallarını oduna doğrarken yakalanıp baltası
elinden alınan sanığın emval üzerinde şekil değiştirici işlemde
bulunduğununun anlaşılmasına göre; eylemin tamalanmış olduğu ve suçun
(teşebbüs) aşamasında kalmadığı cihetle tebliğnamenin son bölümündeki
düşünceye iştirak edilmemiş sair itirazlar yerinde görülmemiştir. Ancak:
Yapılan yargılama sonunda Orman Yasasının 91/5. maddesi ile belirlenen temel
cezanın, son fıkra gereğince misli artırmaya tabi tutulması gerekmesine
böylece eyleme uygulanması öngörülen temel cezanın üst sınırın TCK.nun 119.
maddesindeki seviyeyi aşmış bulunması nedeniyle ve Ceza Genel Kurulu'nun bu
konudaki 18.12.1989 gün ve 1989/317-400 sa-yılı son içtihadı uyarınca sözü
edilen yasa maddesinin uygulama yeri bulunmadığı cihetle sanık hakkında
hükmedilen cezaların önödeme yapılmamasından dolayı 1/2 oranında artırma
yoluna gidilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, müdahilin temyiz itirazları, bu itibarla yerinde görülmüş
olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi (BOZULMASINA), 2.10.1990
gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
