 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Ondördüncü Hukuk Dairesi
E. 1990/2700
K. 1990/10769
T. 7.12.1990
* ORMAN VE KADASTRO TESBİTİNE İTİRAZ
* İPTAL VE TESÇİL İSTEMİ
* HARÇ
ÖZET : Tapu ve zilyedlikle ormandan yer kazanılmasına yol açan 3402 sayılı
Yasanın 45. maddesinin ilgili fıkraları, Anayasa Mahkemesi'nce iptal
edilmiştir.
Belirlenen aşamaya göre, Devlet ormanı iken dışarı çıkarılan taşınmazların
Hazine adına tesçili yoluna gidilmesi doğrudur ve özel mülk olarak
kazanılması olanaksızdır.
Tahdide itiraz davaları harca tabi değildir.
(6831 s. OK. m. 11) (3402 s. Kadastro K. m. 45)
Davacı tarafından, davalı aleyhine 23.9.1982 gününde verilen dilekçe ile orman
kadastro tespitine itiraz ile iptal ve tescil istenmesi üzerine yapılan
duruşma sonunda, davanın kısmen kabulüne dair verilen 4.12.1989 günlü hükmün
Yargıtay'ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle;
süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten
sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek, gereği düşünüldü:
Davacı, Mustafa; 1982 yılında açtığı dava ile 1744 sayılı Yasanın 2/B maddesi
uyarınca tahdit dışına çıkarılan 1 ve 2 sayılı parsellerin özel mülk olduğunu
ileri sürerek, Hazine adına yapılan çıkarma işleminin iptalini ve adına
tescilini istemiştir. Orman İdaresi ise; orman dışına çıkarılan 2 sayılı
parselin niteliğini koruduğunu ve orman olduğunu belirterek, tahdidin iptali
ile taşınmazın yine orman sınırları içine alınmasını istemiştir. Yerel
mahkeme; 2 sayılı parselin orman sayılan yerlerden olduğunu belirterek,
Mustafa adına tesciline, 1 sayılı parselin öncesi orman olup 1744 sayılı Yasa
uyarınca Hazine adına dışarı çıkarılmasının doğru olduğunu belirtip, Hazine
adına tesciline karar vermiş; hükmü, Orman İdaresi ve Hazine temyiz etmiştir.
Yapılan keşifte alınan rapora, toplanan kanıtlara ve tüm dosya kapsamına göre
her iki parselinde orman niteliğini kaybetmiş olması nedeni ile 1744 sayılı
Yasanın 2/B maddesi uyarınca Hazine adına tahdit dışına çıkarıldığı, 1983
yılında o işlemin devamı olarak Hazine adına tescil edildiği, daha sonra 3402
sayılı Yasa uyarınca genel kadastro uygulaması yapıldığı, yine Hazine adına
anılan tapuya dayanılarak belirlenip ancak çekişme konusu olduğu ve bu
sebeple incelemenin devam ettiği anlaşılmıştır.
Belirlenen duruma göre, taşınmazların öncesi Devlet ormanı iken nitelik kaybı
nedeni ile dışarı çıkarılıp Hazine adına tescil edildiği kesindir. Sonradan
gelen genel kadastro uygulamasında da bu husus aynen nazara alınmıştır. 1744
sayılı Yasanın 2/B maddesi uyarınca dışarı çıkarılan taşınmazların Hazine
adına çıkarılması yasa gereğidir. Tapu ve zilyetlikle ormandan yer
kazanılmasına yol açan 3402 sayılı Yasanın 45. maddesinin ilgili fıkraları
Anayasa Mahkemesi'nce iptal edilmiştir.
Belirlenen aşamaya göre, Devlet ormanı iken dışarı çıkarılan taşınmazların
Hazine adına çıkarılıp tescili yoluna gidilmesi doğrudur ve belirlenen
sebeplerle özel mülk olarak kazanılması olanaksızdır. Ayrıca, 6831 sayılı
Yasanın 11. maddesi uyarınca tahdide itiraz davaları harca tabi olmadığı
halde harç alınmış olması da doğru değildir.
S o n u ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle 1 ve 2 parsel sayılı taşınmazların
orman niteliğini kaybetmiş olması nedeni ile Hazine adına çıkarılmış olması
doğrudur. Orman İdaresinin buna yönelik temyiz itirazları yerinde
görülmemiştir. Ancak, gerçek kişi adına tesciline karar verilen 2 sayılı
parselin yine niteliğini kaybetmiş, fakat öncesi orman olması nedeniyle
Hazine adına çıkarılmış olması yasaya uygun görülüp aksine düşüncelerle bu
parsele ilişkin kabule yönelik karar yerinde olmadığından Hazine vekilinin
temyiz itirazlarının kabulü ile 2 sayılı parsel ile ilgili hükmün
(BOZULMASINA), dava başlangıçta orman tahdidine itiraz niteliğinde olduğundan
6831 sayılı Yasanın 11. maddesi uyarınca harca tabi olmayıp Orman İdaresince
yatırılmış temyiz harcının istek halinde iadesine, 7.12.1990 gününde
oybirliği ile karar verildi.
|
