 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
2.Hukuk Dairesi
Sayı:
ESAS KARAR
90/233 90/3250
ÖZET : Dava tarihinden öncesi için tedbir nafakası istenemez.
Taraflar arasındaki nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda
mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği
görüşülüp düşünüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun
sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre
aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Her dava tarihinde gerçekleştiği yada mevcut olduğu ileri sürülen
koşullara göre incelenir, ve dava tarihi itibariyle hukuksal sonuç doğuracak
biçimde hükme bağlanır. Medeni Kanunun l62/3.maddesinden kaynaklanan tedbir
nafakasına yönelik istekler de bu ilkenin doğal sonucu olarak dava tarihinde
gerçekleşen (yada mevcut olan) geçim ihtiyacının sağlanmasına yöneliktir. Bu
niteliği itibarı ile nafaka isteği tazminat yada sair biçimde dava tarihinden
önce gerçekleşmiş olacak davalarından ayrılır ve kuşkusuz inşai dava özelliği
itibariyle de ancak davanın açalması yoluyla nafaka isteğine ilişkin irade
beyanı karşı tarafa ulaşmış sayılır. Aksi düşünce ortada hiç bir uyuşmazlık
bulunmamasına rağmen çok uzun yıllar sonra davacı eşin tek taraflı iradesine
dayanarak dava tarihinden öncesini kapsayan beş, on yıl yada daha fazla süre
için toplu nafaka isteklerinin ileri sürülmesine yol açar. Bütün bu
nedenlerle 28.11.1956 gün ve 15/15 sayılı içtihadı birleştirme kararıda
dikkate alınarak dava tarihinden geçerli olmak üzere tedbir nafakasına karar
verilmesi gerekirken yazılı şekilde nafakanın başlangıcının dava tarihinden
daha önceki bir tarih olarak benimsenmesi usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan hükmün ikinci bentte gösterilen sebeple davacı
yararına BOZULMASINA, 23.3.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
BAŞKAN ÜYE ÜYE ÜYE ÜYE
İ.Y.Ömeroğlu N.K.Yalçınkaya Tahir Alp Ş.D.Kabukçuoğlu A.Naci Tuncer
|
