 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Birinci Ceza Dairesi
E. 1990/2114
K. 1990/2360
T. 2.10.1990
* ÖLDÜRMEYE EKSİK TEŞEBBÜS
ÖZET : Sanıkların; Yalçın ve Ertan'ın bulunduğu kam-yona ateş açtıkları
sırada, olay yerinden geçen Fatma'nın yaralanması halinde eylem; Fatma'nın
yaralanması olgusu baz alınarak, faili belli olmayan adam öldürmeye tam
teşebbüs suçunu oluşturur.
(765 s. TCK. m. 52, 448, 62, 463)
Hedefte hata neticesi Yalçın ile Ertan'ı ayrı ayrı kasten öldürmeye eksik
derecede teşebbüsten ve izinsiz silah taşımaktan sanıklar Kenan, Recep ile
Metin'in yapılan yargılamaları sonunda, hükümlülüklerine ve diğer sanıklar
Günay ile Mehmet'in üzerlerine atılı müsnet suçlardan beraatlerine ilişkin,
(Bafra Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 19.4.1990 gün ve 103/38 sayılı hükmün
Cumhuriyet Savcısı ile kendilerine ait mahkumiyet cihetleri sanıklar Kenan,
Recep ile Metin taraflarından Yargıtay'ca incelenmesi istenilmiş, sanıklar
duruşma da talep etmiş olduğundan dava dosyası Cumhuriyet Başsavcılığı'ndan
tebliğname ile Dairemize gönderilmekle; sanıklar hakkında duruşmalı
Cumhuriyet Savcısının temyizi vechile incelendi ve aşağıdaki karar tesbit
edildi:
1- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar Kenan, Recep ve
Mehmet'in suçlarının sübutu kabul, cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı
takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, çelişik iki
grup şahadetten bir grubunu tercih ve sebeplerini irae ile aşamada değişmeyen
ikrarlarını nazara alıp Kenan, Recep ve Metin yönünden sübutu kabul ve Günay
ile Mehmet'i beraat ettiren mahkemenin hukuki değerlendirme ve takdir
yanılgısı bulunduğu kabul edilememiş, incelen dosyaya göre verilen hükümde
bozma sebebi dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanıkların ve
duruşmalı incelemede vekilinin TCK.nun 49 ve 51. maddelerinin uygulanması
lüzumuna, eylemin korkutmak için silah boşaltma vasfında kabulü gerektiğine,
Metin'deki silahın vahim nitelikte olmadığına, Cumhuriyet Savcısının Mehmet
ve Günay'ın öldürmeye teşebbüs suçunun maddi asli failleri olduğuna, diğer
sanıkların suçu üslendiklerinin anlaşıldığına ve eksik soruşturmaya yönelen
ve yerinde görülmeyen sair tem-yiz itirazlarının reddiyle Günay ve Mehmet
hakkındaki beraat; Metin, Recep ve kenan hakkındaki 6136 sayılı Kanuna
muhalefet suçlarından mahkumi-yete mütadair hüküm bölümlerinin tebliğnamedeki
düşünce gibi (ONANMASINA).
2- Dosya münderecatına, mahkemenin sureti kabulüne ve maddi vakıaya göre
Kenan, Recep ve Metin'in aralarındaki husumet nedeniyle içerisinde Yalçın ile
Ertan'ın seyrettiği 34 ... 5614 plakalı Anadol marka kamyonu çapraz durumda
yaylım ateşine tutarak kurşunladıkları, olay yerine üç cins silaha ait 25
adet mermi boş kovanı ve araçta çok sayıda mermi isabeti bulunduğu, olayın
akışı içerisinde sanıkların her bir mağduru ayrı ayrı müstakil hedef ittihaz
edebilecek konumda bulunmadıkları, Yalçın ve Ertan'ın hedef küçültmek
suretiyle yara almadan kurtuldukları, ancak hedeften inhiraf eden ve hangi
sanığın atışı mahsulü olduğu tıbben ve fennen belirlenemeyen bir mermi
çekirdeğinin olay yerinden tesadüfen geçen Fatma'nın göğüs bölgesinden
isabetle, onu hayati tehlike tevlit edecek derecede yaraladığı anlaşılmıştır.
Bu fiili duruma nazaran, özel hedef seçme imkanı bulunmayan, ancak canlı
hedefe tevcihan çok sayıda silah boşaltan sanıkların gayri muayyen kasıtla
hareket ettiklerinin kabulü zorunlu görülmekle, hukuki sorumluluklarının da
eylemlerinin maddi sonuçlarına göre tayini lüzumu belirlendiğinden, neticede
sadece Fatma'nın yaralanması olgusu baz alınarak her üç sanığın maddi
müstakil faili belli olmayan adam öldürmeye tam derecede teşebbüs suçunun
fer'i faili telakkisi ve TCK.nun 52, 448, 62, 463. maddeleri gereğince bir
defa tecziyeleri icabı gözetilmeyerek, ağır maddi netice bertaraf edilip,
Yalçın ve Ertan'a yönelik maddi verileri olmayan iki kez öldürmeye eksik
derecede teşebbüs fiilinden ceza hükmü tesisi,
Bozmayı gerektirmiş, Cumhuriyet Savcısı ve sanıklar vekilinin temyiz
itirazları bu itibarla varit görülmüş olmakla hükmün kısmen tebliğname
veçhile (BOZULMASINA), 2.10.1990 günü oybirliğiyle karar verildi.
|
