 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Birinci Hukuk Dairesi
E. 1990/15433
K. 1991/1154
T. 4.2.1991
* TARAF MUVAZAASI
* YAZILI DELİL
ÖZET : Taraf muvazaası savı (iddiası) ile açılan dava, ancak yazılı delille
kanıtlanabilir.
(818 s. BK. m. 18)
Yanlar arasında görülen tapu iptal ve tescil davası sonunda, Yerel Mahkemece
verilen kabule ilişkin karar, yasal süre içerisinde davalı vekili tarafından
temyiz edildiğinden dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı, üçüncü kişiye borçlanması ve aleyhine icra takibine geçilmesi
nedeniyle taşınmazının elinden çıkma tehlikesi karşısında 826 parseldeki
çekişme konusu payını muvazaalı biçimde tapu idaresinde satış göstermek
suretiyle ancak aslında bedelsiz olarak kardeşi davalıya temlik ettiğini,
borçtan kurtulduktan sonra ise davalının iadeye yanaşmadığını ileri sürerek,
tapu iptal ve tescil isteğinde bulunmuştur. İddianın ileri sürülüş biçimi ve
içeriği itibariyle, yanlar arasındaki hukuksal ilişkinin inanç sözleşmesinden
kaynaklandığı ve taraf muvazaasına ilişkin bulunduğu açıktır. Bilindiği ve
5.2.1947 gün, 20/6 sayılı Yargıtay İnançları Birleştirme Kararında
belirtildiği üzere, değinilen türdeki bir dava, ancak yazılı delille
kanıtlanabilir. Oysa yapılan işlemi hükümden düşürecek güçte bir muvazaa
belgesine dayanılmış değildir. Davalının karşı çıkmasına karşın dinlenen
tanık sözleri ile yetinilerek davanın kabul edilmesi isabetsizdir. Ne varki,
dava dilekçesinde (... vs. deliller) denildiğine göre, (yemin) kanıtınada
dayanıldığı gözönünde tutularak davacıya yemin teklif etme hakkı olduğunun
hatırlatılması, teklif ettiği takdirde yeminin davalı tarafından yöntemine
uygun biçimde yerine getirilmesinin sağlanması, ondan sonra varılacak sonuç
çerçevesinde bir karar verilmesi gerekirken, aksine düşüncelerle ve noksan
soruşturmaya dayanılarak, yazılı olduğu üzere kabule ilişkin hüküm kurulması
doğru değildir. Davalının, temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile açıklanan
nedenlerden ötürü hükmün, HUMK. nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA),
peşin alınan harcın temyiz edene geri verilmesine, 4.2.1991 tarihinde
oybirliğiyle karar verildi.
|