 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Üçüncü Hukuk Dairesi
E. 1990/14931
K. 1990/11534
T. 25.12.1990
* KİRA PARASI
ÖZET : Hükme dayanak yapılan bilirkişi raporunda, dava konusu yerin yeniden
kiralanması halinde 400.000 liraya kiraya verilebileceği açıklanmış,
mahkemece de aylık kira parasının 400.000 lira olarak tesbitine karar
verilmiştir.
Böyle bir uygulama, 18.11.1964 tarih ve 2/4 sayılı Yargıtay İçtihadı
Birleştirme Kararında açıklanan esaslara uygun değildir. Anılan İçtihadı
Birleştirme Kararına göre kira parası, hakimce hak ve nesafete uygun olarak
tesbit edilmelidir.
(YİBK., 18.11.1964 gün ve 2/4 s.)
Dava dilekçesinde, kira parasının 1.2.1989 gününden başlayarak aylık 600.000
lira olarak tesbiti istenilmiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile aylık
kira parasının 400.000 lira olarak tesbiti cihetine gidilmiş; hüküm, davalı
vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün
kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Hükme dayanak yapılan bilirkişi raporunda dava konusu yerin yeniden
kiralanması halinde 400.000 liraya kiraya verilebileceği açıklanmış,
mahkemece de aylık kira parasının 400.000 lira olarak tesbitine karar
verilmiştir.
Böyle bir uygulama, 18.11.1964 tarih ve 2/4 sayılı Yargıtay İçtihadı
Birleştirme Kararında açıklanan esaslara uygun değildir. Anılan İçtihadı
Birleştirme Kararına göre kira parası, hakimce hak ve nesafete uygun olarak
tesbit edilmelidir.
Dava konusu yerin serbestçe getirebileceği kira parasının hak ve nesafete
uygun bir kira parası olduğu kabul edilemez. Kaldı ki, kira parası 1.2.1988
tarihinden geçerli olmak üzere yine mahkeme tarafından hak ve nesafet
kuralları dikkate alınarak aylık 140.000 lira olarak takdir edilmiştir. Bu
kerre 1.2.1988 tarihi ile 1.2.1989 tarihleri arasındaki toptan eşya fiyat
endeksindeki artışın 70.2 olduğu dikkate alındığında bu oranın çok üzerinde
bir kira parasının tesbit edilmesinin özel nedenleri de açıklanmamıştır. Bu
itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde
hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan
kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA) ve peşin
ödenen temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 25.12.1990
gününde oybirliği ile karar verildi.
|
